บทที่ 24 พ่ายแพ่ให้แก่นางน้องเมีย
“สวัสดีค่ะคุณแม่” พินแพรกรอกเสียงทักทายไปตามสายโทรศัพท์ “พี่รามบอกให้แพรโทรหาคุณแม่เรื่องงานเลี้ยงค่ะ”
(เหรอจ๊ะ แม่กำลังคิดอยู่เชียวว่าจะให้หนูช่วยจัดการให้ เอาอย่างนี้นะ เดี๋ยวแม่ส่งแฟกซ์รายการอาหารที่แม่อยากได้ในงานแล้วก็จำนวนคนไปให้ หนูแพรก็ช่วยจัดการเรื่องโรงแรมให้แม่หน่อยก็แล้วกันนะ)
“ได้ค่ะคุณแม่” เธอรับคำอย่างนอบน้อม “ว่าแต่คุณแม่จัดงานเลี้ยงเนื่องในโอกาสอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ แพรได้บอกกับทางโรงแรมเขาถูก”
(...เป็นงานเลี้ยงฉลองแต่งงานจ้ะ ขอเชิญหนูแพรด้วยนะ)
“ขอบคุณค่ะคุณแม่” พินแพรรับคำด้วยความยินดี ที่จะได้มีโอกาสไปร่วมงานเลี้ยงส่วนตัวของครอบครัวพิทักษ์ทรัพย์ ไม่ได้ถามต่อให้เสียมารยาทว่าเป็นงานเลี้ยงฉลองของญาติคนไหน แต่ก็คิดว่าคงเป็นญาติคนสำคัญ เพราะท่านถึงกับออกหน้าจัดงานให้แบบนี้
ก๊อก ๆ ๆ
“ใครคะ..” เสียงใส ๆ ถามขณะเปิดประตูห้องนอน “พี่รา
