Chapter.43 "ฉันชื่อรสริน เป็น...

1291 คำ

เทพธิดาน้อยในรูปมีตัวตนจริงๆ ...มาเรีย? เธอปะติดปะต่อคำบอกกล่าวถึงที่มาของภาพนั้น ..แต่เมแกนบอกไม่หมด “เธอคงเคยเข้าไปที่ห้องทำงานของลูกชายฉันใช่มั้ย?” มาดามผู้สูงศักดิ์ตวัดหางตามองขณะเกริ่นถาม ถึงซารีนจะไม่เออออเธอก็จะบอก “นี่แหละ เจ้าของภาพสีเพียงหนึ่งเดียวในห้อง มาเรียถูกเมแกนตีตราจองไว้ตั้งแต่อายุแค่สิบสาม และตอนนี้ก็สิบแปดปีเหมาะแก่การเข้ามาเป็นนายหญิงของที่นี่แล้ว” “.......” รสรินยืนจังงังค้าง ไม่ต่างจากหุ่นขี้ผึ้งซึ่งวางอยู่ไม่ถูกที่ นานาสายตามองมาที่เธอทั้งเกลียดชังและเวทนา มันจุกอกสมองตื้อจนถึงขั้นวางกิริยาหรือกลั่นวาจาใดๆมาต่อกรไม่ถูก นิ่ง ดีสุดแล้วในตอนนี้ “คุณโรสคะ” ขอบคุณราโมนาที่ส่งเสียงกระซิบเตือนสติและดึงถาดจากมือรับทำหน้าที่แทนเธอ ขณะเดียวกันนั้นเองเบ๊ตตี้เดินอ้อมไปทางแขกจากเมืองไทยทั้งสามและออกอาการดี๊ด๊าเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน ..ออ แบบนี้นี่เอง เธอรีบเอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม