12
1143 คำ
12
เขาก้มลงพูดกับคนตัวเล็กที่เขาเดินโอบกอดเข้าไปในบ้าน คำพูดของคมน์เรียกเลือดฝาดให้เกิดขึ้นบนหน้าขาวทันที เธอแอบหยิกเอวเขาเบาๆ แก้เขิน เขาก็เลยหอมแก้วเนียนใสเป็นการเอาคืน จนกระทั่งทั้งสองเดินมาถึงห้องรับประทานอาหาร ลำแขนใหญ่จึงปล่อยร่างสาวให้เป็นอิสระ
ระหว่างรับประทานอาหารนั้น คมน์ดูจะเอาอกเอาใจรุจิเรศมากเป็นพิเศษ ตักอาหารใส่จานให้ บางครั้งมีป้อนใส่ปากเธอด้วย หัวใจของฝ่ายหญิงพองโตเมื่อได้รับการเอาอกเอาใจจากเขา เธอยอมรับว่าตัวเองมีความสุข รุจิเรศเคยคิดว่าหากย้ายมาอยู่ที่นี่ตามข้อตกลงระหง่างบิดากับคมน์ เธอจะมีความสุขเหมือนกับอยู่บ้านของตัวเองหรือเปล่า เขาและคนในบ้านหลังนี้จะต้อนรับเธอมากน้อยแค่ไหน จะดีกับเธอหรือไม่ ตอนนี้หญิงสาวแทบจะไม่คิดถึงข้อนั้นแล้ว ทุกคนที่นี่ดีกับเธอแม้กระทั่งคมน์เจ้าของบ้าน แม้ว่าวันแรกเขาจะต้อนรับไม่ดีให้เธอไปอยู่ที่ห้องเก็บของ ให้ไปอยู่ในสถานที่ที่น่ากลัว เธอไม่ติดใจอะไรที่จะถามต่อ ในเมื่อเหตุการณ์นั้นผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่ตอนนี้เขาดีกับเธอก็พอ
การกระทำของคมน์นั้นอยู่ในสายตาของป้าพุ่มตลอดเวลา นางรู้ว่าสิ่งที่คมน์ทำอยู่นั้นไม่ได้มาจากหัวใจ คมน์มีแผนการบางอย่างอยู่ในใจ แผนที่นางก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร
“คุณคมน์จะกลับไปทำงานเลยหรือเปล่าคะ?” รุจิเรศเอ่ยถามเมื่อเขาทานของหวานหมดแล้ว
“อยากอาบน้ำ เหนียวตัว”
เขาพูดหน้าตายว่าเหนียวตัว ทั้งๆ ที่อากาศในห้องที่เขานั่งอยู่เย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างดีเยี่ยมสมกับราคา เย็นจนหนาวเลยก็ว่าได้แล้วอย่างนี้จะเหนียวตัวได้ยังไง
“ถ้าอย่างนั้น หนูนาไปเตรียมน้ำอุ่นให้นะคะ คุณคมน์จะได้นอนแช่ตัวให้สบายๆ จะได้หายเหนียวตัว”
หญิงสาวพูดอย่างไม่รู้เท่าทันความหมายที่แอบแฝงของเขา ป้าพุ่มถอนหายใจกับความไร้เดียงสาของรุจิเรศยิ่งนัก ถ้าเป็นอย่างนี้สาวน้อยคนนี้ไม่มีทางทันเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวของคมน์แน่นอน รุจิเรศพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง เดินขึ้นไปชั้นบนทำหน้าที่ที่เออาสาทำให้เขาเมื่อครู่
“คุณคมน์กำลังคิดจะทำอะไรคะ?” คำถามของป้าพุ่มรั้งขาแข็งแรงของคมน์ที่กำลังจะก้าวเดินออกไปจากห้อง
“ไม่ได้ทำอะไรนี่ครับ” เขาปฏิเสธเสียงเรียบ
“ป้าไม่รู้นะคะว่าคุณคมน์กำลังคิดจะทำอะไรอยู่ คุณหนูนาเป็นคนดี เธอใสซื่อและบริสุทธิ์ แก้แค้นป้าไม่ว่าเลยแต่อย่าใจร้ายกับเธอเลยนะคะ” ป้าพุ่มพยายามเตือนสติชายหนุ่มที่นางเลี้ยงมาตั้งแต่เกิดด้วยความรักและความหวังดี
“อังคณาก็นิสัยอย่างนี้เหมือนกันป้าพุ่ม เป็นคนดี ใสซื่อและบริสุทธิ์ แล้วเป็นไง คนดี คนซื่อ คนบริสุทธิ์ก็ทิ้งผมไปมีผัวแก่ แม่เป็นยังไงลูกก็ต้องเป็นอย่างนั้น ลายยังไม่ออกป้าพุ่มก็เลยมองว่าหนูนาดี แต่สำหรับผมอ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว”
คมน์เดินออกไปจากห้องรับประทานอาหารทันทีที่พูดจบ ไม่รอให้ป้าพุ่มเอ่ยวาจาทักท้วง คนที่พยายามตักเตือนส่ายหน้าระอากับความใจบอดของคมน์ นางผ่านโลกมาก่อนมีหรือจะไม่รู้ว่า เนื้อในที่แท้จริงของรุจิเรศเป็นอย่างไร แม้ว่าจะได้รู้จักเพียงสามวันก็ตามที
ทันทีที่เขาก้าวเข้ามาในห้องนอน สิ่งแรกที่คมน์ทำก็คือถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายจนหมดทุกชิ้น ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ หวังลึกๆ ว่ารุจิเรศยังคงง่วนอยู่กับเตรียมน้ำอุ่นให้เขา แล้วมันก็จริงดังคาด เธออยู่ในห้องน้ำจริงๆ งานนี้ก็เข้าแผนของเขาน่ะสิ
“ว้าย!!...คุณคมน์”
เธออุทานอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ ลำแขนหนาก็รัดเอวเล็กของเธอเอาไว้ ก่อนจะรั้งเข้าหาร่างกายหนา แก้มเนียนใสระบายสีแดงเรื่อทันที เมื่อสัมผัสกับความร้อนผ่าวดุดันที่ค่อยๆ เติบใหญ่ตามอารมณ์ของคมน์
“อาบน้ำด้วยกันนะ อยากหาคนถูหลังให้พอดีเลย”
เขากระซิบพูดชิดกกหูหอม ปลายลิ้นเลียไปมาตรงบริเวณส่วนรับฟัง ชอนไชลิ้นเข้าไปด้านใน ถูไถความกร้าวแกร่งกับบั้นท้ายงามเพิ่มความร้อนให้กับเธอเป็นอย่างมาก สมองของรุจิเรศช้าลงทันตาเห็น
“นะ อาบน้ำด้วยกันนะ”
เขาอ้อนเสียงหวานแถมท้ายด้วยการกัดติ่งหูเบาๆ เธอสั่นสะท้านทันที ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รอคำตอบของเธอ จัดการถอดเสื้อผ้าของสาวน้อยออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว การอาบน้ำในครั้งนี้ของคมน์คลาดเคลื่อนออกไปร่วมสองชั่วโมง กว่าที่เขาจะได้อาบน้ำจริงๆ ประสบการณ์เกมสวาทที่เกิดขึ้นในห้องน้ำ ถือเป็นความแปลกใหม่และความสุขอีกแบบที่เธอไม่เคยเจอ หัวใจดวงน้อยไร้เดียงสาเริ่มแพ้พ่ายความมากเล่ห์ของคมน์ แผนการสลายเพลิงแค้นในใจของเขาแผนแรกเริ่มมองเห็นเค้าของความสำเร็จแล้ว
“ท่านคะ ท่าน อย่างเพิ่งถึงนะคะ อัง ยังไม่ถึงเลยค่ะ”
อังคณาร้องบอกปิติสามีวัยหกสิบปีนักการเมืองชื่อดังของเมืองไทยเสียงสั่น ซึ่งปิติพยายามอดกลั้นความสุขที่กำลังจะระเบิดออกมา เคลื่อนไหวร่างกายบนร่างเปล่าเปลือยของภรรยาสาวด้วยจังหวะถี่รัว ทว่ายั้งได้ไม่นานเขาก็ปลดปล่อยความสุขออกมาเสียก่อน ท่ามกลางความสิเน่หาของอังคณาที่ยังไม่ถึงฝั่งฝัน ปิติทรุดใบหน้าลงบนอกอวบของภรรยาทันที
“โอว อังจ๋าสุดยอดเลยจ้ะอัง”
เขาชื่นชมความสามรถในเกมกามของอังคณายิ่งนัก ตลอดห้าปีที่ผ่านมา เขาหลงอังคณาหัวปรักหัวปรำ หลงจนขอหย่าขาดจากภรรยาหลวง แม้ว่าอดีตภรรยาจะขอค่าเลี้ยงดูเดือนละหนึ่งล้านบาท ไม่รวมขอเงินค่าหย่าอีกห้าร้อยล้านบาท ยังไม่รวมเครื่องเพชร ทองแท่งและทองรูปพรรณ บ้านพร้อมที่ดินตากอากาศในจังหวัดภูเก็ต ปิติยอมอย่างไม่เกี่ยงงอน ทรัพย์สินที่ให้อดีตภรรยาไม่ถึงหนึ่งในสี่ที่เขามีด้วยซ้ำ พอเรื่องทางอดีตภรรยาเรียบร้อย ในอีกหนึ่งสัปดาห์ต่อมางานแต่งงานระหว่างเขากับอังคณาก็เกิดขึ้นในโรงแรมหรู
- ผู้เขียน
