ขอโอกาส (70%)

2066 คำ

“เหรอ ไอ้เราก็นึกว่าเธอโดนนายมาร์โคจับตัวไป” คนฟังถึงกับทำตาโต เพราะแอบเข้าใจพ่อเทพบุตรสุดหล่อผิด อีกทั้งตกใจที่เพื่อนสาวป่วยนอนซมโดยที่ตนไม่รู้เรื่องอะไรเลย   “อืม…เราฝากเธอลางานให้หน่อยนะพรุ่งนี้” บุปผชาติบอกด้วยเสียงระโหย แล้วไม่ลืมที่จะฝากมณีญาลางานให้อีกวัน เพราะดูท่าแล้วเธอน่าจะเป็นไข้อย่างที่โกหกเพื่อนไปจริงๆ มันรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวร้อนวูบวาบอย่างไรชอบกล “แก้มเธอเป็นอะไรมากไหม เดี๋ยวเราไปหานะ” สาวเชยเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง  “ไม่ต้องหรอก เราเป็นไข้หวัดใหญ่ พี่มานพพาไปหาหมอแล้ว อีกวันสองวันก็น่าจะหาย เธอไม่ต้องมาหาเรานะ เดี๋ยวจะติดหวัด” บุปผชาติรีบปฏิเสธพัลวัน เพราะกลัวว่าเพื่อนจะมาเห็นสภาพของตนในเวลานี้  “เอางั้นเหรอแก้ม แต่เราเป็นห่วงเธอนะ” คนเป็นห่วงเพื่อนมากยังไม่วางใจเลยซะทีเดียว ยังคงเฝ้าถามย้ำเพื่อนรัก เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะป่วยหนักจนลุกไม่ขึ้น   “อืม…ไม่เป็นไร เราอย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม