ดวงใจเเสนเสน่หา

กามเทพไม่เคยหลับใหล (50%)

ณ ผับหรูแห่งหนึ่ง ใจกลางกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส 

บุปผชาติมากินเลี้ยงกับทีมงานวิจัยโครงการใหม่ของบริษัท ที่เธอเพิ่งย้ายเข้ามาทำงาน ผู้ร่วมทีมทุกคนล้วนถูกทางบริษัทซื้อตัวมาทั้งสิ้น ต่างมาจากทั่วทุกมุมโลก แต่สิ่งที่ทุกคนมีเหมือนกันนั่นก็คือความเป็นอัจฉริยะ ไอคิวสูง จบด็อกเตอร์เพียงอายุยี่สิบปีกันทั้งนั้น รวมทั้งตัวเธอด้วย  

คืนนี้มาร์โคนัดกับเพื่อนซี้อย่างเคลวิน ออกมาสังสรรค์และล่าเหยื่อ ส่วนอีกสองหนุ่มที่เหลือติดภารกิจไปตรวจงานที่ต่างประเทศ เลยทำให้มาไม่ได้ ฉะนั้นราตรีนี้มาร์โคกับเคลวินจึงต้องออกมาวาดลวดลายกันแค่สองคน 

ผับหรูแห่งนี้เป็นสถานบันเทิงที่ทั้งสี่มาเป็นประจำ ทุกครั้งที่มาก็จะถูกจับจ้องและเป็นจุดสนใจเสมอ ทุกคนในที่นี้ แทบจะไม่มีใครที่ไม่รู้จักแก๊งของพวกเขา เพราะทั้งสี่หนุ่มโด่งดังมากในโลกออนไลน์ บางคนคลั่งไคล้พวกเขามากจนต้องมาขอถ่ายรูป ด้วยความที่ชื่นชอบกีฬาเอ็กซ์ตรีม จึงพากันทำอะไรที่หวาดเสียวมาลงในยูทูปเป็นประจำ สร้างความฮือฮาให้แก่วัยรุ่นไปทั่วโลก แต่ในความกล้าและบ้าบิ่นของพวกเขานั้นทุกคนล้วนมีมุมจริงจัง ซึ่งต้องรับผิดชอบต่อหน้าที่และธุรกิจของครอบครัวอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ชนิดที่ว่างานหลวงไม่ให้ขาดงานราชไม่ให้เสีย

“เฮ้ย…ไอ้มาร์ค มองเหยื่ออยู่รึไงวะเพื่อน ตาไม่กะพริบเชียว” เคลวินถามมาร์โคที่ไม่ค่อยสนใจจะฟังบทสนทนาที่ตนเล่าซักเท่าไหร่ ตอนแรกคิดว่าเพื่อนเซ็ง แต่ที่ไหนได้มันแอบเล็งสาวนั่นเอง  

“อืม…” หนุ่มหล่อแบดบอยตอบกลับอย่างไม่อาจละสายตาจากเหยื่อสาวได้ 

มาร์โคมองสาวน้อยนิ่งนาน เพราะรู้สึกราวกับว่ากามเทพได้แผลงศรรักให้ปักอกอย่างฉับพลัน จนต้องตรึงสายตาหยุดไว้ที่เธอเพียงผู้เดียว หัวใจกระด้างเต้นไม่เป็นจังหวะ เลือดลมสูบฉีดอย่างแปลกประหลาด เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมจึงไม่อาจละสายตาจากเธอได้ ทั้งที่สาวน้อยคนนั้นออกจะเฉิ่ม เชย แบนราบ และที่สำคัญถือสัญชาติเอเชีย ไม่ใช่สเปกเขาเลยสักนิด แต่สายตาเจ้ากรรมกลับจับจ้องที่เธอไม่ลดละราวกับถูกจองจำ ยิ่งเห็นเธอใส่เสื้อตัวหลวมโคร่งลายแสนเชยระเบิด สวมกระโปรงทรงสุ่มยาวกรอมเท้า ไร้ซึ่งรสนิยมการแต่งตัวราวกับพวกมนุษย์ป้า ยิ่งรู้สึกอยากจะฉีกกระชากอาภรณ์เหล่านั้นออกด้วยความขวางหูขวางตา และหงุดหงิดในหัวใจโดยไม่ทราบสาเหตุ  

นัยน์ตาคมกริบเฝ้ามองสำรวจสาวน้อยหน้าใส เจ้าของทรงผมหน้าม้าสั้นเต่อ ชนิดหัวจรดเท้า ตั้งแต่เธอเดินเข้ามาภายในผับหรูพร้อมเพื่อนกลุ่มใหญ่ทั้งชายและหญิง ซึ่งแต่ละคนท่าทางเหมือนเด็กเนิร์ดกันทั้งนั้น รวมทั้งแม่สาวน้อยของเขาด้วย เพียงแค่เห็นหน้าเธอในตอนแรกมาร์โคก็รู้สึกราวกับต้องมนตร์สะกด กลิ่นอายความไร้เดียงสาก็ทำให้เขาร้อนรุ่มประหนึ่งมีไฟสุม จนอยากจะกระโจนเข้าใส่อย่างไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน เอ๊ะ…หรือว่าร่างกายเขาจะผิดปกติ พรุ่งนี้เขาควรไปหากหมอดีไหม? มาร์โคได้แต่แอบคิดตะหงิดในใจ  

“ไหนวะคนไหน สวยแค่ไหนกันเชียว ถึงทำให้แกเหมือนต้องมนตร์สะกดอย่างนี้” เพื่อนซี้เอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น ขณะมองตามสายตาของมาร์โคด้วยความอยากรู้อยากเห็น  

“เฮ้ย! ไอ้เพื่อนยาก แกอย่าบอกนะว่า…แม่สาวเอเชีย หน้าเด็ก สุดเฉิ่ม และแสนเชยคนนั้น” เคลวินหรี่ตามองอย่างไม่อยากจะเชื่อ แล้วขยับปากเอ่ยถาม พร้อมชี้มือไปที่เป้าหมายของเพื่อนซี้ทันที 

“ใช่แล้วโว้ย ไอ้เคลวิน แกคิดไม่ผิดหรอก” มาร์โคตอบอย่างยิ้มๆ ดวงตากรุ้มกริ่มและดูมีเลศนัยชอบกล

“เฮ้ย…ฉันว่ายัยเด็กนั่นเหมือนน้องโบจะตาย แกชอบเข้าไปได้ไงวะไอ้มาร์ค” เคลวินร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ ที่เพื่อนรักคิดจะตกเหยื่อสาวชาวเอเชียเฉิ่มเชยคนนั้น เธอดูโบราณคร่ำครึเหมาะที่จะเอาไว้บนหิ้ง หรือไม่ก็พิพิธภัณฑ์มากกว่าบนเตียงเสียด้วยซ้ำ 

“เป็นอย่างงั้นก็ดีสิวะ ฉันจะได้ครอบครอง ประทับตราและขึ้นทะเบียน เอาไว้เป็นของฉันแต่เพียงผู้เดียว” เรียวปากเซ็กซี่โต้ตอบกับเพื่อนรัก ขณะเดียวกันนั้นสายตาคมกล้าก็ทอดมองทุกอากัปกิริยาของแม่สาวน้อยไม่ลดละ 

“นี่แกบ้าหรือเปล่าวะเพื่อน แกจะพรากผู้เยาว์หรือไง” เคลวินถามด้วยความงวยงงเมื่อเห็นท่าทีที่ดูสงบพร้อมสยบทุกอย่างของมาร์โค เพื่อนเขาชอบเด็กคนนั้นเข้าไปได้ยังไง หน้าละอ่อนขนาดนั้นจบมัธยมหรือยังก็ไม่รู้ 

“ไม่รู้สิวะ ฉันรู้แต่ว่าฉันไม่อาจละสายตาจากยัยเด็กนั่นได้เลยว่ะ ให้ตายสิ…มันเป็นยังไงก็ไม่รู้ ร่างกายดูร้อนรุ่มชอบกล” ยิ่งได้มองเธอนานๆ เขาก็ยิ่งเกิดความต้องการมากล้น ยิ่งห็นเธอยิ้มหวานให้พวกผู้ชายที่มาด้วยกันใจเขาก็อยากกระชากเธอออกไปจากตรงนั้น 

“ฉันว่าแกหยุดเถอะว่ะ โน่นอย่างเรามันต้องสวย เอ็กซ์ เซ็กส์ อึ๋ม อย่างกลุ่มโน้นโว้ย” เคลวินพยักพเยิดให้อีกฝ่ายมองไปยังกลุ่มสาวๆ ที่โบกมือพร้อมส่งสายตาเชิญชวนมาให้ทั้งคู่ไม่ขาดสาย

“ไม่รู้ล่ะ ยังไงฉันก็จะเอาแม่หนูน้อยคนนั้นมาเป็นแม่ของลูกฉันให้ได้” อยู่ๆ ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวสมองอันเฉียบแหลม จนไม่อาจยับยั้งคำพูดไว้ได้ ทั้งที่มาร์โคเกลียดบ่วงคล้องคอเป็นที่สุด แล้วนี่อะไร…มันเกิดบ้าอะไรขึ้น! หรือพระเจ้าเล่นตลกกับพ่อหนุ่มนักรักอย่างเขาเข้าให้แล้ว  

“โว้ๆ…ไอ้มาร์ค แกคิดไปไกลถึงขนาดนั้นเลยเหรอวะ ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ให้ตายเถอะ!” เมื่อได้ฟังเช่นนั้นเคลวินก็ยิ่งตกใจหนักกว่าเดิม จนต้องเอามือขยี้หัวตัวเองอย่างไม่เข้าใจในความคิดของไอ้เพื่อนรัก ซึ่งแต่ก่อนมันไม่เคยมีเรื่องแต่งงานและมีเมียในหัวเลยด้วยซ้ำ สิ่งที่มันกลัวที่สุดคือการผูกมัด แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นวะ มันลืมกินยาเขย่าขวด หรือว่าสมองโดนกระทบกระเทือนจนสติฟั่นเฟือนไปแล้ว 

ครั้นพอเคลวินจะหันไปถามมาร์โคให้หายข้องใจ ไอ้เพื่อนตัวดีมันดันเดินหน้าเข้าหาเหยื่อวัยละอ่อนเสียแล้ว เขาจึงต้องรีบจ้ำอ้าวตามไปดูเหตุการณ์อันน่าสนุกนั่นบ้าง

มาร์โคเห็นบุปผชาติกำลังเดินฝ่าฝูงชนไปยังห้องน้ำเพียงลำพัง จึงรีบเดินไปดักหน้าไว้ทันที เจ้าของร่างเล็กบอบบางไม่ทันเห็นจึงชนเข้ากับกายแกร่งอย่างจัง เมื่อเห็นว่าแม่เด็กน้อยของเขากำลังจะล้มหัวคะมำ มาร์โคจึงรีบอุทิศร่างใหญ่รองรับอีกฝ่ายเอาไว้ทันที เธอหลับตาปี๋เพราะคิดว่ามันคงเจ็บมากแน่ แต่เปล่าเลย มันกลับตรงข้าม เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่ามีหนุ่มหล่อร่างยักษ์เอาตัวมารองรับเธอไว้นั่นเอง  

“เอ่อ…ขอบคุณมากค่ะ” บุปผชาติเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก เรียวหน้าหวานใสแดงซ่านอย่างอับอายกับความซุ่มซ่ามที่ไม่เคยสร่างซาของตัวเอง  

กิริยาไร้เดียงสาที่เธอแสดงออกมามันช่างน่ารักยิ่งนักในความรู้สึกของมาร์โค และเสียงของเธอยังใสกังวานราวระฆังแก้ว เพราะจับใจจนเขาอยากจะฟังซ้ำอีกรอบและอีกรอบไม่มีที่สิ้นสุด ทำเอามาร์โคเผลอคิดไปว่าถ้าเธอมาร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของตนมันคงจะไพเราะกว่านี้เป็นหลายเท่า  

แล้วเธอก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมาเกาะกุมอยู่ที่หน้าอกทั้งสองข้าง มองลงมาก็ปรากฏว่ามันคือมือใหญ่ของผู้ชายที่เอื้อเฟื้อเรือนกายทรงพลังรองรับร่างของเธอนั่นเอง กอบกุมไม่พอยังลูบไล้ราวกับวัดขนาดไปด้วย ดวงตากลมโตของบุปผชาติเบิกกว้าง ตัวแข็งทื่อ พร้อมกรีดร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีด

“กรี๊ด! เอามือโสโครกของนายออกไปนะ” 

เผียะ!!! 

เสียงตบหน้าชายหนุ่มดังลั่นเปรี๊ยะเต็มสองหูของทั้งผู้กระทำและผู้ถูกกระทำ จากนั้นสาวเจ้าก็รีบลนลานลุกขึ้นจากร่างใหญ่ พร้อมด่าทอปากคอสั่นระริก

“อะ…ไอ้ฝรั่งลามก! ไอ้ชีกอ! ไอ้บ้าตัณหากลับ!”

เมื่อคำด่าคำแรกหลุดออกมาจากปากรูปกระจับ คำต่อๆ ไปก็พรั่งพรูออกมาราวกับสายน้ำไหล เป็นเหตุให้คนทั้งผับเริ่มทยอยมามุงดูอย่างอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ยิ่งสร้างความอับอายให้แก่เธอจนหน้าแดงเถือก

“เห็นตัวเล็กๆ อย่างนี้ มือหนักจริงๆ นะ เด็กน้อยของฉัน แต่ไม่เป็นไร แบบนี้แหละนายมาร์โคชอบ…ถึงใจดี” มาร์โคพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี ทำให้เคลวินที่มองดูเหตุการณ์มาโดยตลอดถึงกับงง มันโดนตบกับโดนด่ามันยังอารมณ์ดีแถมยิ้มได้อีก…มันบ้าหรือเปล่าวะ 

“นะ…นี่ไอ้ฝรั่งตาฟาง ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ ฉันอายุยี่สิบเอ็ดแล้ว และฉันก็ไม่ใช่เด็กน้อยของนายด้วย” กล้าๆ กลัวๆ แต่บุปผชาติก็ยังต่อว่าเขาอย่างเคืองๆ ที่มาหาว่าเธอเป็นเด็ก แถมยังมาพูดว่าเธอเป็นของเขา มันไม่เป็นความจริงซะหน่อย  

ยิ่งเห็นแม่เจ้าประคุณด่าเขาฉอดๆ ทั้งที่แววตาคู่นั้นออกจะหวาดกลัวราวกับกวางน้อยระวังภัย แก้มแดงๆ บ่งบอกถึงอารมณ์ เขายิ่งชอบใจนัก เวลาโกรธยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ จนเขาแทบอดใจไม่ไหว อยากจะกระชากร่างอ้อนแอ้นเข้ามากระหน่ำจูบปากแดงๆ นั่นให้หนำใจชะมัด  

“ดีสิ ฉันจะได้ไม่โดนข้อหาพรากผู้เยาว์ และอีกไม่นานเธอได้เป็นของฉันแน่นอนแม่สาวน้อย” มาร์โคประกาศอย่างมีเลศนัย โดยจงใจเน้นประโยคท้ายเป็นพิเศษ 

“เฮ้ย! ไอ้มาร์ค แกเอาแน่เหรอวะคนนี้” เคลวินเลิกคิ้วถามเสียงสูง เพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงแค่พูดเล่นๆ ด้วยความคึกคะนองไปอย่างนั้น  

“ก็เออสิวะ” มาร์โคย้ำด้วยน้ำเสียงหนักแน่น  

“อกไข่ดาว สาวเอเชีย ไม่ใช่สเปกแกนี่หว่า แถมดูท่าว่าจะคัพเอซะด้วยนะเว้ย เธอจะมีนมให้ลูกแกกินเหรอวะไอ้มาร์ค” พ่อคนห่ามเคลวินถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ  

พอได้ยินคำวิพากวิจารณ์อย่างโจ่งแจ้งของเคลวิน มาร์โคถึงกับฉุนให้เพื่อนรักทันที เพราะวาจาเหล่านั้นมันหมายความว่าอีกฝ่ายแอบมองรูปร่างของแม่หนูน้อยของเขา 

“ไอ้เคลวิน! แกหยุดมองคนของฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน!” มาร์โคออกคำสั่งกับเพื่อนรักด้วยความหึงหวงอย่างบ้าคลั่ง ไม่อยากให้ใครมองของที่มันต้องเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

“โอ๊ะโอ๋…มีหวงด้วยเว้ยเฮ้ย!” ได้ยินดังนั้นเคลวินก็รีบแซวกลับด้วยน้ำเสียงครื้นเครงปนขบขันกับท่าทีขึงขังของเพื่อนรัก สงสัยคนนี้มันจะเอาจริง 

“เออ…ว่าแต่คิดดีแล้วเหรอวะ ที่จะเอาแม่เด็กน้อยคนนี้ นั่นมันหน้าประถม นมอนุบาลชัดๆ” เคลวินยังไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่หูตัวเองได้ยินจึงถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“อกเล็กมันแก้ไม่ยากหรอก แกคอยดูแล้วกันฉันจะทำให้จากคัพเอกลายเป็นคัพซีในเวลาหนึ่งเดือนให้ได้” มาร์โคประกาศอย่างมาดมั่นพร้อมหลิ่วตาให้อีกฝ่าย

“แกจะทำยังไงวะ ฉันล่ะงงจริงๆ จะพาบินไปทำศัลยกรรมที่เกาหลีหรือไงกัน” เคลวินขมวดคิ้วมุ่นกับคำพูดที่ดูมั่นอกมั่นใจจนน่าหมั่นไส้ของมาร์โค 

“ก็เมกเลิฟกับเธอทุกวันไง บีบนวดบ่อยๆ เดี๋ยวมันก็ใหญ่ขึ้นเองแหละ หรือไม่ก็ทำให้เธอท้องลูกของฉันยังไงล่ะ แค่นี้ง่ายจะตาย ไม่เกินความสามารถของนายมาร์โคอยู่แล้ว” ขาดคำเขาก็ยักคิ้วให้เพื่อนรักด้วยท่าทางแสนเจ้าเล่ห์ และแฝงไปด้วยความทระนงในฝีมือขั้นเทพของตน  

“โว้ๆๆ ไอ้เพื่อนยาก เจ้าเล่ห์จริงเชียวนะแก” เคลวินร้องลั่นให้กับความช่างคิดแบบห่ามๆ ของอีกฝ่าย 

“นี่พวกคุณ พูดอะไรกันฉันงงไปหมดแล้วนะ อ้อ…แล้วก็กรุณาปล่อยมือจากแขนฉันได้แล้ว ฉันจะรีบไปเข้าห้องน้ำ” หญิงสาวว่าพลางพยายามสะบัดแขนเรียวให้หลุดจากการเกาะกุมของฝ่ามือใหญ่ 

“ไม่มีอะไรมากหรอกสาวน้อย แค่เพื่อนของฉันอยากได้เธอมาเป็นแม่ของลูกมัน…ก็เท่านั้นเอง” เคลวินยักคิ้วให้บุปผชาติอย่างอารมณ์ดี 

“จะบ้าเหรอฉันไม่เอาหรอกนะฝรั่ง แค่ได้กลิ่นก็ไม่ชอบแล้ว พวกไม่อาบน้ำ แต่อาบน้ำหอมแทน ยี้…สกปรก” บุปผชาติได้ยินอย่างนั้นก็แทบทำหน้าไม่ถูก ที่ไอ้ฝรั่งบ้าที่ไหนก็ไม่รู้อยากจะได้เธอไปเป็นแม่ของลูก แต่คนอย่างบุปผชาติไม่เคยมีความคิดจะเอาฝรั่งหัวแดงมาทำพันธุ์อยู่แล้ว  

เมื่อมาร์โคได้ยินอย่างนั้นก็ขบกรามแกร่งจนเป็นสันนูน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนหักหน้าและกล้าปฏิเสธเขาด้วยท่าทางรังเกียจต่อหน้าผู้คนมากมายแบบนี้มาก่อน บอกได้คำเดียวว่ามันเสียหน้าสุดๆ