เมื่อเดินทางมาถึงเรือนน้อยฉาฮวาแล้ว เสี่ยวชิงจึงพบเข้ากับเสี่ยวโหยวที่กำลังรอคอยการกลับมาของตนที่ห้องรับรองอยู่อย่างใจจดใจจ่อ จึงถามออกไปว่า“พี่เสี่ยวโหยวมารอพบข้าอยู่หรือเจ้าคะ?”
“ใช่แล้ว ข้ากำลังรอคอยเจ้าอยู่ เจ้ากินอะไรมาหรือยังล่ะเสี่ยวชิง?” เสี่ยวโหยวถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับยื่นถาดอาหารที่ตนเก็บไว้ให้เสี่ยวชิง
“ข้าไม่ค่อยหิวเลยเจ้าค่ะวันนี้”เสี่ยวชิงตอบพร้อมกับก้มหน้าลงมองพื้น
“แลดูเจ้ามีสีหน้าท่าทางที่ไม่ค่อยสบายใจนักนะ หากเจ้าไม่รังเกียจ ข้าก็พร้อมยินดีที่จะรับฟังทุกปัญหาที่ติดค้างอยู่ภายในใจของเจ้านะเสี่ยวชิง”
เสี่ยวโหยวพูดขึ้น แต่เมื่อเห็นเสี่ยวชิงเงียบไปเสี่ยวโหยวจึงพูดขึ้นมาอีกว่า
“หากเจ้าไม่ไว้วางใจข้าก็ไม่เป็นไรนะเสี่ยวชิง ข้าเพียงอยากจะช่วยเหลือเจ้าด้วยใจจริงเพียงเท่านั้น มิใช่ว่าอยากจะละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของเจ้าเลยแม้แต่น้อย” เสี่ยวโหยวพูดขึ้นพร้อมกับกำลั
