“เป็นยังไงบ้างนางฟ้าของพ่อ ใครทำให้ลูกพ่อไม่พอใจอะไรบอกพ่อได้เลยนะลูกรัก”
“ไลลาสบายดีค่ะคุณพ่อ สบายมากด้วย ว่าแต่คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ สบายดีรึเปล่า”
“แค่ได้ยินเสียงลูกพ่อก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ ว่าแต่ลูกไม่ได้ดื้อกับพี่จาคอปใช่ไหมลูก พี่เขาอุตส่าช่วยพ่อดูแล ลูกต้องเชื่อฟังพี่เขานะลูก”
“ค่ะ ไลลาจะเชื่อฟังทุกอย่างค่ะคุณพ่อ”
“พ่อไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้จากลูก กลับไปคงต้องตบรางวัลจาคอปอย่างงาม แค่เพียงอาทิตย์เดียวทำให้ลูกสาวพ่อเชื่อฟังได้ ขนาดพ่อเลี้ยงมาสิบเจ็ดปียังทำไม่ได้เลย ฮ่าฮ่าฮ่า”
“คุณพ่อ! ไลลาโกรธคุณพ่อแล้วนะคะ”
“โอ๋ๆ พ่อแค่ล้อเล่น พ่อคิดถึงลูกนะ งานทางนี้กำลังไปได้สวย ไม่แน่พ่ออาจจะได้กลับก่อนกำหนดดูแลตัวเองดีๆนะ พ่อรักไลลานะลูก”
“ค่ะ ไลลาก็รักคุณพ่อ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ”
สองพ่อลูกคุยกันอยู่พักใหญ่ๆโดยมีจาคอปที่เดินเข้ามาตั้งแต่แรกยืนฟังอยู่โดยที่ไลลาไม่ได้สังเก
