เสียงหัวเราะของคนสนิทที่ไม่ใช่บ่อยครั้งนักที่จะได้ยิน ปะปนไปกับเสียงใสๆ ของเลขาฯ คนใหม่ ที่ดังแว่วมาเข้าหู ทำให้ณภัทรที่นั่งกอดอกอยู่ต้องชำเลืองสายตามองไปยังที่มาของเสียง แล้วก็เห็นเจ้าของเสียงใสๆ กำลังตั้งอกตั้งใจเรียนรู้งานจากคนสนิทของเขา ซึ่งมาพร้อมกับความรู้สึกหมั่นไส้ขวางหูขวางตาที่กำลังเกิดขึ้น ดวงหน้าหล่อเหลาเริ่มหงิกงอขึ้นทุกขณะ จากท่าทีหัวเราะและใบหน้าเปื้อนยิ้มของทั้งคู่
สอนงานอะไรกันทำไมดูรื่นเริงกันนัก คนเป็นเจ้านายคิดอย่างพาลๆ มองไปยังคมศักดิ์อย่างขวางหูขวางตา ก่อนจะตะโกนเรียกด้วยน้ำเสียงอันดังทั้งที่โต๊ะไม่ได้อยู่ไกลกันนัก
“คม แกไปขอบัญชีรายรับรายจ่ายที่คุณแน่งน้อยให้ฉันหน่อย....”
ณภัทรสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบสนิทสีหน้าฉายแววบึ้งตึง แต่คนถูกออกคำสั่งฟังแล้วเกือบหลุดหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน เพราะบัญชีที่ว่านั่นเมื่อเช้าเขาเป็นคนเอามาให้ด้วยตัวเองแล้ว แล้วจะเอาอะไรอีกล่ะ แต่จะ
