“ใครอยากสั่งอะไรก็ตามสบาย วันนี้ฉันเลี้ยงเอง” ธราธรบอกกับเพื่อนทั้งสองหลังจากนั่งลงเรียบร้อย
“แกเกิดใจดีอะไรขึ้นมาหรือธร” เจนจิราเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ก็นังไหมมันได้งานใหม่ไง และฉันเองก็จะได้ทำงานที่อยากจะทำมานานด้วย”
เจนจิราไม่ได้สนใจเรื่องงานของธราธรมากกว่าที่รู้ว่าอนงค์นางได้งานใหม่
“แกลาออกจากงานเก่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แกเพิ่งทำไปได้ไม่นานไม่ใช่เหรอ”
เป็นเพราะตัวเองเป็นฝ่ายแนะนำให้อีกฝ่ายไปสมัครงานที่บริษัทที่ว่า เพราะเห็นว่าเป็นลูกค้าของบริษัทฯ และที่ผ่านมาเธอก็ไม่ค่อยได้ติดต่อเพื่อนทั้งสองคนนัก จึงไม่รู้ว่าอนงค์นางลาออกจากงานแล้ว
“เพิ่งลาออกได้ไม่กี่วันนี่แหละ”
เจนจิราขยับปากจะถามถึงสาเหตุแต่ธราธรเอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน
“แกสองคนเลิกพูดเรื่องงานกันได้แล้ว คืนนี้มาฉลองกันดีกว่า”
อนงค์นางมองไปยังผู้คนที่เริ่มทยอยกันเข้ามาในผับพลางขมวดหัวคิ้วเรียวสวยเข้าหากัน
“ธร วันนี้ทำไมคนเยอะจ
