ขณะเดียวกับลออองค์ก็กำลังลงมือทำเค้กวันเกิดของณดนย์อย่างตั้งอกตั้งใจ โดยไม่ได้คิดว่าเค้กที่ทำนั้นเป็นของใคร มีธราธรคอยช่วยอยู่ข้างๆ ซึ่งก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้มากมายนัก ได้แต่พูดชมอยู่ไม่ขาดปากว่า
“พี่แพรคะสวยจังเลยค่ะ พี่แพรคะน่ากินจังเลยค่ะ....”
คนทำฟังแล้วก็ได้แต่อมยิ้มในหน้า และขณะกำลังยืนมองผลงานของตัวเองอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ ก็ดังทำลายความเงียบขึ้นมา หญิงสาวเดินไปหยิบขึ้นมาดูก่อนหัวคิ้วเรียวจะขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย จากเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยเพราะปกติไม่ค่อยได้ติดต่อหาใครอยู่แล้ว ครั้นลองกดรับก็ได้ยินเสียงทุ้มกังวานดังลอดออกมา
“สวัสดีครับคุณแพร ผมณดนย์”
ลออองค์นิ่งอึ้งไปชั่วอึดใจนึกอยากจะถามออกไปนักว่า ได้เบอร์ของเธอมาจากไหนกันแต่ก็จำต้องพูดออกไปว่า
“สวัสดีค่ะคุณณดนย์”
“ผมจะโทร.มาบอกว่าผมติดงานด่วนกะทันหันคงเข้าไปรับเค้กภายในวันนี้ไม่ได้ แต่จะขอเข้าไปเอาในว
