5
1609 คำ
ตาร์....
"แม่งปวดหัวชิบหาย" เขาพยุงตัวลุกขึ้นนั่งหลังจากนอนหลับคาโซฟาตั้งแต่เมื่อคืน เขาจำได้ว่าเมื่อวานหลังจากโดนพี่ยิ้มบอกเลิกเขาก็ไปกินเหล้าที่ผับแล้วก็ขับรถกลับคอนโด เขารู้ว่าตัวเองกินไปเยอะแค่ไหนแต่ที่ทำให้เขารู้สึกแย่ก็คือเมื่อคืนเขารู้ตัวว่าตัวเองเมาหนักแต่ก็ยังฝืนขับรถกลับคอนโดโชคดีที่ไม่ประสบอุบัติเหตุไปชนใครเข้าหรือโดนด่านตรวจไม่งั้นเขาคงไม่ได้มานอนปวดหัวอยู่ตรงนี้แน่นอนคงจะไปนอนตบยุงอยู่ในห้องขังเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขาสาบานเลยว่าต่อไปถ้าเมาเขาจะไม่ขับรถเด็ดขาด ว่าแต่ตอนนี้มันกี่โมงแล้ววะ เขาดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ นี่จะบ่ายแล้วนี่หว่า
"มีน อยู่ไหนวะ!!!" เขาตะโกนหามีนแต่ก็เงียบไร้เสียงตอบรับ มันไปไหนวะ แต่สักพักก็นึกขึ้นได้ว่ามันบอกจะออกไปซื้อข้าว เออเขาลืมไปเลย เขาลุกจากโซฟากลับห้องตัวเองเพื่ออาบน้ำเพราะชุดที่เขาใส่มันคือชุดนักศึกษาที่ใส่ตั้งแต่เมื่อวานที่มีแต่กลิ่นเหล้าโชคดีที่วันนี้หยุดไม่ต้องไปเรียน ระหว่างที่เขากำลังจะถอดเสื้อผ้าเสียงมือถือเขาดังขึ้น
สายเรียกเข้า....กีกี้
"ว่าไงครับกี้"
"ตาร์อยู่ไหนคะ"
"อยู่ห้องมีอะไรรึเปล่า"
"กี้มาทำธุระแถวๆคอนโดตาร์ ตาร์ให้กี้ขึ้นไปหาที่ห้องได้มั้ยคะ"
"ตอนนี้เหรอ"
"ค่ะได้มั้ยคะ"
"อืมมมขึ้นมาดิ"
กี้คือผู้หญิงที่เขากำลังคั่วอยู่ตอนนี้ เขารู้จักเธอมาตั้งแต่ปีหนึ่งแต่เขาเพิ่งจะมาสนใจก็ตอนปีสามเพราะความสวยที่มีเพิ่มขึ้น เขาไม่สนใจหรอกว่าที่สวยขึ้นจนผิดหูผิดตาเธอไปทำมาหรือเปล่า เขาชอบผู้หญิงสวยและเธอตอนนี้ก็สวยตรงสเป๊กเขาเขาก็เข้าไปตีสนิททันทีซึ่งกับกี้เขาก็ได้ไม่ยากเพราะเขารู้ว่ายัยนี่น่ะแอบชอบเขามานานแล้ว ถามว่าตอนนี้เขามีแค่กี้หรือเปล่าก็เปล่าหรอก เขามีเรื่อยๆเจอใครถูกใจก็จะเข้าหาทันทีแม้ว่าตัวเองจะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม มีแฟนก็เหมือนไม่เคยมี แฟนที่เหมือนไม่ใช่แฟน เขาจำได้ดีถึงครั้งแรกที่เจอเธอตอนนั้นเขาอยู่ปีหนึ่งส่วนพี่อมยิ้มอยู่ปีสองเธอสวยอ่อนหวานน่ารักน่าทะนุถนอม เขารู้ว่าเธอชื่อพี่อมยิ้มซึ่งเธอเรียนสาขาเดียวกันกับมีนและเพราะมีนมันพาพี่อมยิ้มมาเที่ยวที่ห้องในครั้งนั้นมันทำให้เขาตกหลุมรักเธอเป็นครั้งแรกในตอนนั้นเขาเลยขอให้มีนช่วยจีบ แต่มีนมันไม่ยอมช่วยมันบอกว่าเขาเจ้าชู้เกินไปแต่มีเหรอที่เขาจะสนในเมื่อมันไม่ช่วยเขาก็ลงมือจีบเองไปหาทุกวันที่คณะเอาอกเอาใจทุกอย่างเขาใช้เวลาตามจีบพี่อมยิ้มอยู่นานช่วงนั้นเขาไม่สนใจใครเลยนะโหกัสแต่พี่เขาคนเดียวจนสุดท้ายไม่รู้เพราะอะไรจู่ๆพี่อมยิ้มก็ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขา แม่งเขาโคตรดีใจ แต่รู้อะไรไหมว่าตลอดเวลาสามปีที่คบกันมามากสุดที่ได้จากพี่อมยิ้มก็แค่จับมือจูงมือเท่านั้น...เท่านั้นจริงๆไม่มีมากกว่านั้นเลยแล้วผู้ชายแบบเขาที่ไม่เคยห่างหายเรื่องอย่างว่าจะทนอยุ่ได้ไงในเมื่อมีแฟนแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ มากสุดแค่จับมือเขาก็เลยหาเศษหาเลยไปทั่วแต่ไม่เคยให้พี่เค้าจับได้และพี่เค้าก็ไม่เคยถามด้วยเขาเลยย่ามใจมาตลอด จนมาเมื่อวานพี่อมยิ้มโทรมานัดเขาไปเจอกันที่ร้านอาหารเขาก็รีบยกเลิกนัดกับกีกี้ทันทีเพื่อไปหาแฟนแต่สิ่งที่ได้ยินก็คือคำบอกเลิก เขาโดนบอกเลิกโดยที่ไม่ทราบสาเหตุแค่บอกว่าเราเลิกกันเถอะเราไม่มีอะไรที่เขากันได้ คือรู้ได้ไงว่าเข้าไม่ได้ก็ยังไม่ได้เข้าเลยแม่งก็มาบอกเลิกเขาแล้ว เขาแม่งโคตรเสียความรู้สึกเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนมาบอกเลิกเขาแบบนี้ เขาเลยไปกินเหล้าจนเมามายกลับมา และสุดท้ายเขาก็รู้ความจริงถึงสาเหตุที่โดนบอกเลิก เขาไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนถ่ายคลิปนั้นแล้วใครที่ส่งไปให้พี่อมยิ้มดู ในเมื่ออยากเลิกก็เลิกไปดิวะ คนอย่างเขาหาได้ไม่ยากหรอกแฟนน่ะแต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยใช้คำว่าแฟนกับใครเลยสักคนพี่อมยิ้มคนแรกที่เขาเรียกว่าแฟนและเป็นแฟนคนแรกที่บอกเลิกเขา เห้ออออต่อไปเขาจะไม่มีแฟนอีก
เวลาไม่ถึงห้านาทีกี้ก็มาถึงห้องเป็นที่เรียบร้อย นี่ถ้าบอกว่าตอนโทรมาเมื่อกี้เธออยู่ตรงลิฟท์ข้างล่างคอนโดเขาก็เชื่อนะแม่งมาไวมาก เขารีบออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพตัวเปียกมีแต่ผ้าขนหนูพันรอบเอว และพอมาถึงกี้ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรเมื่อเห็นเขานุ่งผ้าขนหนูเนื้อตัวเต็มไปด้วยหยดน้ำเกาะเต็มตัวก็รีบจู่โจมดูดปากเขาทันทีส่วนมือของเธอก็ขว้าหมับเข้าที่แก่นกายของเขาที่อยู่ภายใต้ผ้าขนหนูที่พันอยู่ จากตอนแรกที่มันสงบตอนนี้มันแข็งตัวขึ้นทันทีเขาก็รีบดันเธอเข้าชิดติดกำแพงห้องก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างบีบขยำเต้านมทั้งสองเต้าที่ใหญ่จนล้นมืออย่างเมามัน เอาตรงๆนะเขาชอบผู้หญิงนมใหญ่ๆแบบนี้แล่ะเพราะเป็นสิ่งที่เขาจะมองรองลงมาจากหน้าตา
"ไม่ไหวแล้วค่ะ กี้ต้องการตาร์" มือที่คอยลูบแก่นกายของเขาอยู่ภายนอกตอนนี้เธอเอามือล้วงเข้าไปข้างในผ้าขนหนูที่น้องชายของเขาแอบซ่อนตัวอยู่เธอชักรูดชักรูดอย่างชำนาญจนน้องชายของเขามันตื่นตัวมากกว่าเดิมพร้อมรบ
"ฉันก็อยากเอาเธอแล้วว่ะ ไปในห้องกัน"
"ตรงนี้ไม่ได้เหรอคะกี้ไม่ไหวแล้ว"
"อย่าเลยไปเอาในห้องเหอะ" แม้ว่าเขาอยากจะเอาตรงนี้แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามีนจะกลับมาตอนไหนจะเดินไปล็อกห้องแบบเมื่อวานก็กลัวมันจะหนีกลับบ้านเพราะถ้าเป็นแบบนั้นเขาก็คงไม่ได้อยู่คอนโดคงต้องได้กลับบ้าน เขาไม่อยากเสี่ยงทำให้ยัยมีนโกรธ
"ก็ได้ค่ะ"
มีน....
ตอนนี้เธอกำลังเดินกลับมาคอนโดพร้อมกับพี่ไม้หลังจากไปทานอาหารที่ร้านหน้าปากซอยแล้วก็แวะซื้อข้าวให้คุณชายตาร์ไม่รู้ป่านนี้จะตื่นหรือยัง ซึ่งในขณะที่เรากำลังไปที่ลิฟท์ก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาดักหน้าขวางทางไว้
"ไม้"
"ออย มาได้ไง"
"จะมาได้ไงไม่สำคัญ ว่าแต่ไม้เหอะไปไหนมา"
"ไปกินข้าวมา"
"ไปกับผู้หญิงคนนี้"
"ใช่"
"อ๋อที่ตัดสายออยแล้วปิดเครื่องก็เพราะไปเอากับอินี่มาใช่ไหม"
"อย่ามาพูดจาหยาบคายแบบนี้นะ ไม้ไม่ชอบ"
"ออยก็ไม่ชอบเหมือนกันที่เห็นแฟนตัวเองไปกับผู้หญิงคนอื่น นอกจากทานข้าวแล้วไปทำอะไรกันมาล่ะ"
" คือเรากับพี่ไม้ไม่ได้มีอะไรกันเราแค่เจอกันที่หน้าห้องแล้วก็ออกไปกินข้าวพร้อมกัน"
" กินข้าวหรือกินคาวกันแน่ คงจะอิ่มกันมาเลยสินะดูท่าแล้วน่ะหมดถุงยางไปกี่กล่องแล้วล่ะ"
"ออย!!!"
"ทำไม ออยพูดอะไรผิด หรือรับความจริงไม่ได้"
"ไม้ว่าออยกลับไปเหอะ"
"นี่ไม้ไล่ออยงั้นเหรอ ทำไม!!จะพามันขึ้นไปเอากันบนห้องต่อใช่ไหม!!"
"หยุดพูดจาทุเรศๆแบบนี้นะออย ไม่มีใครเขาคิดที่จะทำอะไรแบบนั้นหรอกนะ อย่าคิดว่าคนอื่นจะเหมือนตัวเองสิ"
"ไม้!!! ไม้พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง"
"ก็ตามที่พูดนั่นแล่ะ กลับไปซะ ก่อนที่ไม้จะทนกับนิสัยแย่ๆของออยไม่ไหวอีกต่อไป"
"ทำไมนิสัยออยมันแย่ยังไงในเมื่อแฟนตัวเองปิดมือถือแล้วไปเอากับผู้หญิงอื่นมา!!!"
เธอไม่รู้ว่าทั้งสองคนทะเลาะอะไรกันมาก่อนหรือเปล่าแต่ตอนนี้เธอสังเกตุเห็นมือของพี่ไม้ที่กำแน่นเหมือนกับกำลังควบคุมอารมณ์ของตัวเองอยู่เพราะดูแล้วจะโกรธผู้หญิงที่ชื่อออยมากที่มาพูดเรื่องไม่เป็นเรื่องในที่สาธารณะแบบนี้เพราะตอนนี้มีแต่คนมองมาที่เราสามคน ถามว่อายไหมก็อายนะเพราะที่ผ่านมาเธอไม่เคยโดนใครมาด่ามาว่า เธออยู่คอนโดนี่มาสามปีแล้วไม่เคยเจออะไรแบบนี้
- ผู้เขียน
