4
1646 คำ
" พี่ยิ้มบอกเลิกกู "
"พี่ยิ้มบอกเลิกกับมึงเลยเหรอ"
เธอเข้าใจความรู้สึกของพี่ยิ้มนะแม้ที่ผ่านมาพี่ยิ้มจะเฉยๆกับมันถึงแม้จะได้ชื่อว่าเป็นแฟนกันก็ตาม แต่เป็นใครก็คงจะรับไม่ได้ที่รู้ว่าแฟนตัวเองไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นโดยมีคลิปมายืนยันขนาดนี้แม้ที่ผ่านมาพี่ยิ้มจะรับรู้มาตลอดว่ามันมีกิ๊กควงคนนั้นคนนี้แต่พี่ยิ้มก็ไม่เคยว่าอะไรเพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีหลักฐาน ซึ่งที่มหาลัยทุกคนรู้หมดว่าพี่ยิ้มกับไอ้ต้าร์เป็นแฟนกัน พี่ยิ้มก็คงไม่อยากโง่ให้ใครต่อใครหัวเราะเยาะอีกแล้วล่ะมั้ง เรื่องนี้ถ้าจะหาคนผิดก็คงไม่ใช่ใครหรอกก็คือไอ้คนที่ยืนเมาแอ๋อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ไงล่ะ
ตอนนี้เธอกึ่งลากกึ่งจูงคนเมาไปนั่งที่โซฟาก่อนจะไปหาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้มันเพื่อให้มันได้มีสติมากขึ้นแม้มันจะคอยเอามือปัดผ้าเย็นออกแล้วหันหน้าหนีก็ตามซึ่งมันคงรำคาญแล่ะแต่เธอก็จับหน้ามันให้หันมาแล้วก็เช็ดจนสำเร็จสภาพที่ดูแทบไมไ่ด้เลยนะเอาจริงๆ จะมีสักกี่คนที่จะเห็นมันในโมทนี้เพราะปกติมันจะต้องหล่อเท่ห์ดูดีจนสาวๆกรี๊ด เห้อออ ไม่คิดว่ามันจะโดนสาวที่ไหนบอกเลิกเหมืิอนกันนะ แต่ที่รู้พี่ยิ้มไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆไง จากนั้นเธอก็ไปชงน้ำขิงร้อนๆมาให้มันจิบแก้เมาจนมันอาการดีขึ้นพูดคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น เธอให้มันพักสายตาแป๊บนึงเธอมองที่นาฬิกาซึ่งตอนนี้ก็เกือบจะเช้าแล้วแต่เธอก็อยากจะพูดกับมันให้รู้เรื่องไปเลยแล้วค่อยกลับเข้าไปนอนเพราะพรุ่งนี้หยุดไม่ต้องไปเรียน
"ว่าไงพี่ยิ้มบอกเลิกมึงจริงดิ" เธอสะกิดถามมันเมื่อเห็นมันเริ่มรู้สึกตัว
"เอออดิกูจะโกหกมึงทำซากอะไร แม่งงง จู่ๆนัดกูให้ไปกินข้าวกูแม่งโคตรดีใจเลิกนัดกับกี้ที่แท้แม่งนัดกูเพื่อบอกเลิกกับกู กูแม่งโคตรเสียหน้าเลยมึงรู้ป่ะ แล้วแม่งเกิดมากูไม่เคยถูกใครบอกเลิกมึงก็รู้"
"อืมมมแล้ว...มึงรู้มั้ยว่าพี่ยิ้มขอเลิกกับมึงเพราะอะไร" เธอก็อยากจะรู้ว่าพี่ยิ้มพูดกับมันว่าไงจะเอาคลิปรถโยกนั่นให้มันดูหรือเปล่า
"ไม่บอก กูถามเท่าไหร่ก็ไม่บอก บอกแค่ว่าเราเราเลิกกันเถอะ พูดอยู่แค่นี้"
"แล้วมึงไปทำอะไรผิดมาล่ะพี่เค้าถึงขอเลิกกับมึง"
"ทำ??? กูไปทำอะไร"
"เออออ มึงไปทำอะไรให้พี่เค้าจับได้ป่ะ"
"เป็นแฟนกันมาสามปีกูก็ทำตัวของกูปกติ"
"ปกติของมึงคือการไปขย่มกับผู้หญิงบนรถตรงลานจอดรถอะนะ"
"มึงว่าไงนะ" มันรีบหันหน้ามาอย่างไวด้วยสีหน้าตกใจปนสงสัยว่าเธอรู้ได้ไง
"มึงไปทำอะไรกับยัยกี้ที่ลานจอดรถล่ะ"
"ก็....ว่าแต่มึงรู้ได้ไง"
"หึ...สรุปเรื่องจริงที่มึงกับยัยนั่นเอากันบนรถ"
"เอ่ออ อืมมม" มันรับสารภาพเองก็ดีที่มันยังยอมรับ
"ที่จริงกูไม่อยากบอกมึงหรอกนะแต่เห็นว่าพี่ยิ้มขอเลิกกับมึงแล้วกูเลยคิดว่ามึงควรจะรู้ตัวเองว่าไปทำอะไรให้พี่เค้าโกรธจนขอเลิกกับมึงแบบนี้ แล้วอีกอย่างกูก็อยากให้มึงระวังตัวเองเวลาทำอะไรกับใครที่ไหนก่อนที่คลิปมึงจะหลุดว่อนเน็ต"
"เออๆว่าแต่มึงรู้เรื่องบนรถได้ไงบอกกูมาก่อน"
" วันนี้พี่ยิ้มเรียกกูไปดูคลิปที่ไม่รู้ว่าใครส่งมาให้พร้อมกับข้อความที่ให้เลิกกับมึงซะ มึงรู้ป่ะพอกูดูคลิปกูยังอึ้งจนพูดไม่ออกเหมือนกัน มึงทำอะไรแบบนั้นวะไอ้ตาร์แม้แต่ในรถมึงก็เอาได้แถมยังเป็นลานจอดรถอีกมึงไม่กลัวใครมาเห็นรึไงวะ"
"โดนยั่วขนาดนั้นใครจะไปทนได้ไม่จัดก็ไม่ใช่ไอ้ต้าร์ดิวะ"
"งั้นก็สมควรละที่โดนพี่ยิ้มบอกเลิก พี่ยิ้มจะได้ไปเจอคนดีๆ"
"แล้วกูไม่ดีตรงไหนวะ กูไม่เคยล่วงเกินพี่เค้าเลยนะเว้ยตั้งแต่ตกลงคบกันเป็นแฟน"
"มึงอย่าพูดเหมือนมึงเป็นคนดีไอ้ตาร์ เพราะพี่เค้าไม่ยอมมึงไงมึงเลยไม่ได้กินพี่เค้า"
"แล้วมึงคิดว่าถ้ากูจะกินกูจะไม่มีวิธีรึไง แต่เพราะกูไม่ทำไงกูเป็นคนดี"
"จ้ะพ่อคนดี เฮ้อออเพราะแบบนี้ไงกูถึงไม่อยากมีแฟน"
"ทำไมวะ"
"ก็กลัวเจอผู้ชายแบบมึงไง อยู่คนเดียวดีกว่าสบายใจ"
"มึงมันไม่เคยมีผู้ชายเข้ามาในชีวิตเข้ามาทำให้มึงขึ้นสวรรค์ไงมึงก็พูดได้ดิ"
"อะไรคือขึ้นสวรรค์??"
"โง่นะมึงอ่ะ ก็เอากันไง นี่มึงไม่เข้าใจที่กูพูดจริงดิ มึงอยู่กับกูมาตั้งกี่ปีมึงไม่ซึมซับเลย"
"โว๊ะ ให้กูมาซึมซับกับเรื่องแบบนี้กูยอมโง่ดีกว่า"
"ของแบบนี้มึงไม่ลองมึงไม่รู้หรอกแต่กูเชื่อว่าถ้ามึงได้ลองมึงจะต้องติดใจ เอามะอยากลองมะเดี๋ยวกูยอมเป็นครูคนแรกให้มึงเอง เอาป่ะ" มันพูดอะไรได้น่าเกลียดมากก็รู้ว่ามันพูดเล่นเพราะมันเคยบอกว่าผู้หญิงคนเดียวที่มันจะไม่เอาก็คือเธอเพราะเธอคือเพื่อนของมัน
"ไอ้ต้าร์ มึงเมาละพูดเลอะเทอะ มึงเข้าห้องไปนอนเหอะ"
"กูไม่ได้เมา กูพูดเรื่องจริง กูว่ามึงควรจะลองกับกูนะรับรองกูจะสอนจนมึงคล่อง อีกหน่อยมึงมีผัวรับรองผัวมึงต้องติดใจลีลาร่อนเอวบนเตียงของมึงอย่างแน่นอนเชื่อกู"
"กูไม่เชื่อกูไม่ทำอะไรกับมึงทั้งนั้นแล่ะ มึงเมาละพูดมั่วซั่ว กูเบื่อที่จะคุยกะมึงละกูไปนอนก่อนนะ" เธอไม่อยากนั่งคุยอะไรที่มันไร้สาระกับมันอีกแล้วเลยรีบลุกแล้วเดินกลับห้องนอนของตัวเอง
"นี่กูอุส่าห์จะสละตัวเองเพื่อเป็นครูสอนมึงเลยนะ" มันยังไม่หยุด ยังตะโกนพูดอีกจนเธอต้องหันไปยกนิ้วกลางให้มันก่อนจะรีบปิดประตูห้องนอนของตัวเองเพื่อทำการพักผ่อน
สายๆของวันต่อมา หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็ออกจากห้องเพื่อออกไปหาอะไรกินข้างนอกเพราะรู้สึกหิวแต่พอเปิดประตูออกมาก็เจอกับไอ้ตาร์ที่ยังนอนหลับอยู่ที่โซฟาตัวเดิมด้วยชุดเดิมแปลว่ามันไม่ได้กลับเข้าไปนอนในห้องเลยตั้งแต่กลับมาเมื่อคืน
"เฮ้ยไอ้ตาร์ตื่นๆ" เธอเดินไปเขย่าตัวมันเพราะจะถามว่ามันจะเอาอะไรหรือเปล่าเพราะกลัวว่ามันตื่นมาจะหิวแล้วจะลำบากเธออีกที่ต้องหาอะไรให้มันกิน ไอ้นี่มันกินยากถ้าไม่รู้ใจมันก็จะไม่รู้ว่ามันชอบอะไรไม่ชอบอะไร มันเคยบอกเลิกผู้หญิงเพียงเพราะซื้อผัดกระเพรามาให้มันกินเพราะมันเกลียดใบกระเพรา
"อื้มมม อะไรวะเรียกทำห่าไรกูง่วง!!!"
"กูจะออกไปซื้อข้าวมึงจะเอาอะไรมั้ย"
"เอาไรก็ได้" คอบทั้งที่ตายังปิด
"เครผัดกระเพรานะ"
"ลองมึงซื้อมากูจะเอายัดปากมึงทั้งกล่อง"
"ไม่เป็นไรเพราะกูชอบ" เธอชอบผัดกระเพรามากตรงข้ามกับมัน
"จะรีบไปไหนก็ไปป่ะกุจะนอนต่อ"
ในขณะที่เธอกำลังยืนรอลิฟท์ก็เจอกับพี่ต้นไม้ที่อยู่ห้องที่ติดกันกับเธอ
"สวัสดีมีนไม่เจอกันเลยช่วงนี้"
"พอดีช่วงนี้ที่มหาลัยรับน้องน่ะมีนเลยต้องอยู่ช่วยรุ่นพี่กลับค่ำแทบทุกวัน พี่ไม้สบายดีมั้ย"
"อื้มสบายดี นี่มีนจะไปไหนเหรอ"
"จะออกไปซื้อข้าวตรงร้านหน้าปากซอยค่ะ"
"ใจตรงกันเลยพี่ก็กำลังจะไปหาอะไรกินเหมือนกันงั้นเราไปพร้อมกันเลยนะ"
"เคค่ะ^^"
ระหว่างที่เรายืนรอลิฟท์เธอสังเกตุเห็นพี่ไม้ก้มหน้าก้มตาทำหน้ายุ่งกับมือถือ สักพักก็เห็นพี่ไม้ปิดเครื่องแล้วก็เก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงแล้วทำหน้าเหมือนคนไม่สบายใจ เธอกับพี่ไม้รู้จักกันสามปีแล้วก็คงตั้งแต่ตอนที่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ เรามักจะชอบคุยกันตรงระเบียงห้องที่เชื่อมติดกันเวลาเครียดๆจากอะไรก็แล้วแต่เธอมักจะไปยืนดูต้นไม้ดอกไม้ที่พี่ไม้ปลูกเอาไว้เต็มพื้นที่ระเบียงห้องพอมองแล้วรู้สึกสดชื่นสบายใจบางเวลาก็จะได้กลิ่นหอมๆของดอกไม้ที่พี่เค้าปลูกโชยเข้ามาในห้องของเธอ พี่เขารักต้นไม้ดอกไม้มากสมกับชื่อพี่ต้นไม้จริงๆ
- ผู้เขียน
