Chapter 13
อดีตที่ยากจะหวนคืน (2)
'มาทำงานหรือเปล่าเนี่ยใบตอง สายแล้วนะ’
ตะวันวาดก้มๆ เงยๆ มองนาฬิกาข้อมือสลับกับมองไปที่หน้าตึกออฟฟิศที่ทำงานของวาดจันทร์ ใจเขาร้อนรุ่มกระวนกระวายเพราะยังไม่เห็นแม้เงาของคนที่กำลังรอ ทั้งที่เขาอุตส่าห์มาดักรอแต่เช้า กะเวลาว่ายังไงก็ต้องมาก่อนเธอแน่นอน
'ไม่สบายหรือเปล่านะ ยิ่งชอบอาเจียนเหมือน...’
ชายหนุ่มสลัดความคิดรบกวนเมื่อชักคิดไปไกล หากเมื่อคืนหล่อนไม่ตัดสายทิ้งเขาคงไม่ต้องกังวลขนาดนี้ หล่อนกำลังทำให้เขาเป็นห่วงจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ ฟุ้งซ่านจนไม่เป็นอันทำการทำงาน เขาไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยลงทุนเหนื่อยกับการวิ่งตามใครสักคนที่พยายามหนี...แต่ดูเหมือนยิ่งหล่อนวิ่งหนีเขาก็จะยิ่งตาม แม้จะรู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเสี่ยงต่อการที่จะมีคนรู้แล้วเอาไปพูดกรอกหูคนที่บ้านก็ตามที
จนเมื่อล่วงเลยเวลาเริ่มงานไปมากแล้ว ชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะเข้าไปในนั้น เขาจะไม่ยอมเสี
