ที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของบริษัทเฮชกรุ๊ป ปิโตรเคมีที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของโลก ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าบริษัทต้นๆ ของโลกนี่ต้องถูกครอบครองโดยพวกอัลฟ่าอยู่แล้ว แถมเจ้าตัวยังหนุ่มยังแน่นอยู่เลย 'ท่านประธาน เฮเว่น บิ๊กบอสที่เป็นอัลฟ่า'
โลกสมัยนี้มีการแบ่งชนชั้นกันอย่างชัดเจน
สูงสุดคืออัลฟ่า เกิดมาพร้อมความหน้าตาดีเหี้ยๆ และมันสมองที่ฉลาดล้ำ พวกนี้มีจำนวนไม่มาก แต่ก็เห็นได้ไม่ยากเหมือนกัน เพราะอัลฟ่า มักอยู่ในตำแหน่งสำคัญของโลก ทั้งผู้นำประเทศ ไปจนถึงเจ้าของบริษัทใหญ่ๆ ที่มีบทบาทต่อความมั่นคงของโลกบราๆ น่าหมั่นไส้ เรียกได้ว่าอัลฟ่าครองโลกก็ว่าได้
ส่วนชนชั้นที่สอง คือโอเมก้า โอเมก้าเป็น…น้อนน่ารักปุ๊กปิ๊ก ที่ใครเห็นแล้วก็ต้องหลงรัก น่ามองคนละแบบไม่แพ้กับอัลฟ่าเลย ส่วนมากน้อนโอเมก้าจะโดดเด่นและมักจับอาชีพนักร้องนักแสดงเป็นหลัก คนสองจำพวกนี้มีจำนวนประชากรไล่ๆ กัน และมีความโรแมนติกที่ว่า พวกเขาเกิดมาคู่กันและมีคู่แท้เป็นของตัวเอง ที่เวลามองตาจะเกิดการทรัชใจ เรียกว่าคู่แห่งโชคชะตารักแรกพบ
ส่วนคนกลุ่มสุดท้าย และเป็นกลุ่มที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดในโลก นั่นก็คือเบต้า ซึ่งก็คือผมนี่ล่ะ เบต้าก็เป็นคนพื้นๆ กลางๆ ทั่วไปอย่างเราๆ จะหล่อก็ไม่น่าดึงดูดเท่าอัลฟ่า จะน่ารัก ก็ไม่มีออร่าเหมือนโอเมก้า ประมาณนั้น
อิจฉาครับ ชีวิตฟ้าลิขิต มึงจะดูดีมีฐานะกันไปไหน
ทุกวันผมได้แต่แหงนหน้ามองขึ้นไปบนตึกสูงเสียดฟ้า ฝันว่าสักวันผมจะได้มีชีวิตเท่ๆ อย่างนั้นบ้าง
ชีวิตจ๊นจนของผมทำให้ผมไม่ได้เรียนมหา'ลัยเหมือนใครเพื่อน ผมจบม.ปลาย และมีงานให้เลือกทำไม่กี่อย่างหรอก แต่ดูเหมือนอาชีพยามก็ไม่ได้แย่ ยิ่งวันไหนเข้ากะกลางคืนนะ บอกได้คำเดียว สบาย
ท่ามกลางความมืด ชายหนุ่มบ่นเพ้อในใจลำพัง มือก็จับไฟฉายสาดแสงไฟไปทั่ว ตามมุมนั้นมุมนี้เพื่อตรวจดูความผิดปรกติ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดี นิมจึงเดินไล่ไปตามจุดที่มาร์คไว้ในแผนผังตึก จนมาถึงบริเวณชั้นบนสุด 'ห้องพักส่วนตัวของบอส'
คลืน~~
เพร้ง!!!
มีเสียงผิดปกติรุนแรงดังมาจากภายในห้องของบอส เสียงที่ดูเหมือนมีคนสู้กัน ไม่ก็มีบางคนกำลังอาละวาด
ด้วยสัญชาตญาณ นิมจึงเคาะเรียกคนข้างในเพื่อยับยั้งเหตุ
ปึงๆๆๆ
"บอสครับ คุณโอเคมั้ง?" สิ้นเสียงถามนิมก็ไม่ได้ยินเสียงเอะอะมะเทิ้มอีก แต่เป็นเสียงฝีเท้าของรองเท้าคัชชูตรงมาที่ประตูอย่างเร่งรีบ ชายหนุ่มรีบถอยผละออกห่างจากประตู เพราะไม่รู้ว่าคนที่กำลังตรงเข้ามาคือใคร อาจจะเป็นคนร้ายก็ได้ มือหนึ่งยังคงส่องไฟไปที่ประตูหนาบานใหญ่ อีกมือกระชับเครื่องช็อตไฟฟ้าแน่น
ปึง!!
ชายหนุ่มร่างสูงกำยำมัดกล้ามชัดบ่งบอกถึงพละกำลังที่มากมาย ใบหน้าหล่อเหลาโดดเด่นราวเทวดาปั้น กลุ่มผมสีดำขลับดังราตรีไร้ดาว ดวงตาดุดันทรงอำนาจ เครื่องหน้าคมชัดทุกสัดส่วน
เมื่อประตูเปิดออก นิมเห็นเพียงบอสที่ทำหน้าโคตรจะหงุดหงิดกับสภาพชุดที่ยับเยินเหมือนเจ้าตัวพยายามกระชากมันออกแทนที่จะถอดดีๆ
เขาคงมากวนเวลาส่วนตัวบอสสินะ เสียงทำลายข้าวของนั่น บอสอาจจะแค่ทำไปด้วยความเพลิดเพลิน
นิมมองดูชายร่างสูงตัวหนาตรงหน้าที่เอาแต่นิ่งราวกำลังสะกดปีศาจร้ายในตัวแล้วเป็นทำตัวไม่ถูก
บอสหล่อมากจนน่าอิจฉา แต่ก็น่ากลัวมากจริงๆ เขาดูไม่เหมือนมนุษย์โลก ยิ่งมาทำตาขวางแบบนั้นด้วยแล้ว จะโกรธผมอะไรขนาดนั้นวะ นี่ถ้าเขาตาเรืองแสงได้ ผมว่าปอบ ยังไงก็ปอบ
"อ เอ่อ ขอโทษครับ ผมแค่มาตรวจดูความเรียบร้อย"นิมก้มหน้าไม่กล้าสบตาบาดคม ซึ่งทำให้กว่าจะรู้ตัวว่าบอสเป็นห่าอะไร ก็เมื่อตอนที่ถูกเขาลากเข้ามาข้างใน
"อะไรครับเนี่ย!!!" ยามหนุ่มโวยวาย
ไม่มีเสียงตอบจากบอสร่างสูงกำยำ มีเพียงเสียงหายใจหอบฟัดดังสัตว์ร้าย
ย อย่าบอกนะ…นี่หรือวะ อาการ ‘รัท’ ของพวกอัลฟ่า ข้อบกพร่องของสายพันธุ์ลูกเทวดา ที่เป็นภัยสังคมเหี้ยๆ
ทันทีที่นิมถูกแขนแข็งแรงเหวี่ยงร่างเขาลงมาที่พื้นห้อง บอสก็จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองเสร็จ ร่างกึ่งเปลือยทำนิมขวัญผวา คำร่ำลือในเรื่องความใหญ่ยาว จินตนาการเขาไม่ได้ใกล้เคียงความจริงเลย
ตาย ใครเจอไอ้นั่นเข้าไปตามครับ จองศาลาไว้ได้เลย
"ใจเย็นครับบอส ผมจะเรียกรถพยาบาลให้เดี่ยวนี้" นิมบอกเสียงสั่นด้วยความกลัว ร่างสันทัดแบบชายวัยรุ่นไทยถอยกรูหนีตายหวังจะไปให้ถึงประตู แต่แน่นอนว่าความไวระหว่างเบต้ากับอัลฟ่าที่กำลังรัท ความเหนือชั้นกินกันขาด
"อ๊ากกกก"
ร่างเบต้าถูกจับขาลากไปกับพื้นหินอ่อนอย่างง่ายดาย นิมทั้งเตะทั้งถีบ แต่มือหนาแข็งแรงของเฮเว่นก็ไม่มีทีท่าว่าจะระคายเลย
"ไม่ได้นะโว้ย ผมไม่ใช่โอเมก้านะ"นิมโวยวายเสียงดัง
ใช่ครับ ร่างกายของเบต้า ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาให้รองรับพวกอัลฟ่า ถึงจะมีเบต้าที่ถวายตัวให้เจ้าพวกนี้อยู่ แต่ต้องไม่ใช่เวลาที่อัลฟ่ากำลังรัท
ก่อนที่นิมจะถูกลากไปถึงห้องนอน ชายหนุ่มต้องรีบคิดหาทางรอดออกไปจากเงื้อมมือเขาให้จงได้ นิมมองหาตัวช่วยที่อยู่ติดตัว เขามีเครื่องช็อตไฟฟ้าที่ดูจะเป็นประโยชน์มากแค่ต้องหาจังหวะดีๆ แต่วอหล่นอยู่ตรงที่เขาถูกเหวี่ยงลงเมื่อครู่นี่สิ งั้นคงได้เรียกใครมาช่วยแล้ว
เมื่อสบโอกาสที่เฮเว่นปล่อยมือจากการลากขาของเขา เพื่อจะเปลี่ยนมาฉุดร่างของนิมขึ้นไปที่เตียง ชายหนุ่มจึงอาศัยจังหวะนี้ จี้เครื่องช็อตไฟเข้าไปที่หน้าท้องเป็นลอนแข็งของเฮเว่น กระแสไฟไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้ร่างกายที่ได้มาจากพรของพระเจ้า มันแค่ช่วยเพิ่มความหงุดหงิดให้สัตว์ร้ายอย่างเขาก็เท่านั้น
ปัง!!!
ร่างนิมลอยห่างออกไปด้วยความเร็มราวกับถูกใครวิ่งชน เขากลิ้งขลุกๆ ไปบนพื้นพรมสีเข้ม มือกุมท้องตัวงอเป็นกุ้งพร้อมไอแค่กๆ
แรงถีบหนักๆ ทำให้นิมจอดสนิทไปหลายนาที นั่นเพียงพอให้บอสอัลฟ่าเดินเข้ามาถึงตัวเขาโดยไม่ต้องเร่งรีบ
มือหนาจับทึ่งหัวนิมที่ยังไม่สร่างเมาตีนขึ้นมา จากนั้นก็ทุ่มลงกับพื้นพรมอย่างแรง จนคนถูกทำถึงกับน็อควูบพลันอาการเจ็บที่ท้องก็ดูจะเบาบางลงเพราะมีส่วนอื่นที่เจ็บกว่า
นิมพยายามประคองสติ แต่ดูเหมือนเขาจะควบคุมร่างอ่อนปวกเปียกของตัวเองไม่ได้อีกต่อไป เลือดสีสดค่อยๆ ไหลออกมาจากปากแผลท่ามกลางกลุ่มผม
ชะตากรรมของนิมเหมือนปลาช่อนในตลาด
กูโดนแน่ โดนแดกแน่ๆ
เมื่อร่างเบต้าถูกโยนโครมลงที่พื้นเตียงนุ่ม ตัวอ่อนเปลี้ยก็เด้งขึ้นลงตามแรงยืดหยุ่นของที่นอนราคาหลายแสน
เข็มขัดถูกกระชากทีเดียวก็ปลิวหาย ชุดเครื่องแบบถูกฉีกทึ้งออกโดยง่ายราวกับซื้อมาสามหยิบสิบบาท
"ย อย่า…"เสียงร้องแผ่ว ความพยายามเฮือกสุดท้ายที่จะอ้อนวอนขอเสือร้ายว่าอย่ากินเขา