“เจ็บหนักเลยหรอคุณ”
“นั่นสินะครับ ดันมาวางระเบิดผมถึงในบ้านนิ ผมก็เลยต้องเจ็บให้มันหน่อย เดี๋ยวพวกมันจะเสียน้ำใจ” ชายหนุ่มยกแขนที่ใส่เฝือกให้ชายวัยกลางคนตรงหน้าดู
“แจ้งตำรวจรึยังครับ”
“ไม่ได้เรื่องหรอกครับ คนของมันทั้งนั้น ถ้ามันได้เป็น ส.ส. ต่อไปที่นี่มันจะเป็นกฎหมาย ผมจะให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ คนที่อำเภอนี้จะเดือดร้อนแค่ไหน แค่ทุกวันนี้คนของมันก็เที่ยวระรานชาวบ้านไปหมด”
“ยุ่งยากหน่อยนะครับ สู้กับผู้มีอิทธิพล”
“คุณธนาวางใจเถอะ ผมไม่ยอมเจ็บฟรีหรอก ผมขอเรื่องเดียว อย่าเพิ่งให้พวกมันรู้ ว่าผมจะลงสนามนี้ด้วย ให้มันกลั่นแกล้งผมต่อไป คนจะได้เห็นความชั่วร้ายของมันมากขึ้น แล้วก็ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ”
“ถ้าอย่างงั้นผมควรจะกลับก่อน มีอะไรให้ช่วย โทรหาผมนะครับ”
“ขอบคุณ”
ชายวัยกลางคนเดินออกจากห้องพยาบาล พร้อมผู้ติดตาม ทิ้งไว้เพียงกระเช้าของเยี่ยมและการ์ดอวยพรไว้เท่านั้น
Fahsai Say..........
“
