ก่อนไปทำงานตอนเช้าภีมพัฒน์ได้แวะมาหาอดีตแฟนสาวที่คอนโดมิเนียม อาการผื่นขึ้นตามตัวนั้นทำให้เขาตกใจ แต่ไม่แปลกใจด้วยความที่สาวเจ้าป่วย
“เมย์...ไม่ได้กินยาเหรอ” เขาเอ่ยเสียงแผ่วเบา ยกมือขึ้นสัมผัสเบา ๆ ที่แก้มของเจ้าหล่อน ก่อนที่อีกฝ่ายจะขยับหนี
“ถามเพราะเป็นห่วง หรือสงสารคะ”
“_”
“ภีมเลือกมาเลย อึก ตอนนี้” การจากไปของเธอในคราวนั้นคงทำให้ความรู้สึกของเขาเปลี่ยนไป ปันใจให้คนอื่น ขณะที่เธอเองไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นเลย หญิงสาวยังรู้สึกเหมือนเดิมแถมยังรู้สึกมากกว่าเขาอีกด้วย
“_”
“เมย์รู้ว่าตัวเองจะเป็นภาระให้ภีม เมย์พยายามที่จะยับยั้งชั่งใจ พยายามรักษาตัวเองจนอาการคงที่ กว่าจะตัดสินใจกลับมาหาภีมได้ แต่...ฮึก ภีมกลับแต่งงาน”
...ชายหนุ่มเม้มริมฝีปากเข้าหากัน ถ้าเธอบอกว่าป่วย เขาก็ไม่ไปทำอะไรแบบนั้นกับใยบัวหรอก สาวเจ้าเอาแต่กล่าวโทษเขาอยู่ฝ่ายเดียว
“เลือกมาค่ะ ฮึก ถ้าความรักของเราตลอดสิบปี
