ปารเมศยืนอิงขอบสระด้านหน้าสุด มองตามหญิงสาวไปที่ว่ายน้ำไปมา พลอยรู้สึกสดชื่นตามไปด้วย เลยนึกอยากแกล้งหญิงสาวด้วยการดำน้ำลงไป แล้วดึงข้อเท้าของคนที่กำลังว่ายน้ำอยู่ ให้ลงมาอยู่ใต้น้ำด้วยกัน
“โอ๊ะ !” คัทลินตกใจลนลานอยู่ใต้น้ำ ครั้นเห็นเขาเป็นคนทำ ก็รีบถีบตัวเองขึ้นมาเหนือน้ำอย่างทุลักทุเล
“คุณปารเมศเล่นอะไรก็ไม่รู้ แค่ก ๆ” เสียงไอจากการสำลักน้ำ ทำให้ฝ่ายชายต้องเข้าไปกอดลูบศีรษะเพื่อปลอบ
“ล้อเล่นนิดเดียวเองทำเป็นโมโหไปได้”
“นิดเดียวที่ไหนกันล่ะคะ ถ้าแคทเกิดจมน้ำไปจะว่ายังไง” หญิงสาวโวยวายด้วยความโมโหนิดหน่อย ซ้ำยังทำหน้ากระเง้ากระงอดใส่เขาอย่างลืมตัว
“นี่งอนผมเหรอแคท” ท่าทางขึงขังนั่น ให้ปารเมศต้องถามเสียงทุ้มต่ำในคำ
“คะ เอ่อ คือ”
“คุณไม่มีสิทธิ์งอนผมนะรู้ไหม” เขาจิ้มจมูกรั้นน่ารักของหญิงสาวอย่างมันเขี้ยว
“ไม่มีสิทธิ์งอนด้วยเหรอคะ” คัทลินถามแบบคนไม่แน่ใจ ว่าตัวเองทำอยู่นี้เรียกว่างอนจ
