แผนรักจอมเผด็จการ

แผนรักจอมเผด็จการ ตอนที่ 4

“หึ!” แม้น้ำเสียงจะดูไม่พอใจอยู่มาก แต่ก็อ่อนลงกว่าเมื่อก่อนมากแล้ว

รัชวิทย์รู้ดีว่ามารดายอมใจอ่อน ไม่เช่นนั้นคงไม่ยอมลดตัวลงมาตามเขาที่บ้านไร่นี้แน่นอน

รัชวิทย์จำได้ว่าเขามาเยี่ยมกฤษพลเพื่อนรุ่นพี่ที่ปักษ์ใต้ แล้วได้เจอกับญาดาจึงตกหลุมรัก เขาตามจีบเธออยู่หลายเดือน แสดงความจริงใจให้เธอได้เห็น แต่เมื่อมารดารู้เข้าท่านกลับขัดขวางเพราะญาดาเป็นเพียงหญิงชาวบ้านธรรมดาไม่มีชาติตระกูลสูงศักดิ์ แม้จะเรียนจบถึงระดับปริญญาตรีแต่เป็นสถาบันบ้านนอก ไม่ได้จบเมืองนอกเมืองนาเหมือนหญิงสาวที่ท่านหมายตาไว้ รัชวิทย์นั้นรักญาดามาก อีกทั้งเธอยังตั้งท้อง เขาบอกเรื่องนี้แก่มารดา ท่านกลับไม่รับหาว่าญาดาจะจับเขาและไม่ยอมรับหลานอีกด้วย เขาจึงตัดสินใจย้ายตัวเองมาตั้งรกรากอยู่กับญาดาที่นี่

แม้ญาดาจะเป็นเพียงหญิงชาวบ้านธรรมดาแต่ก็มีเรือกสวนไร่นามากมายถือว่ามีทรัพย์สมบัติร่ำรวยไม่น้อยหน้าใครในจังหวัด รัชวิทย์อยู่กินกับญาดาแล้วได้สัมผัสธรรมชาติ ก็เกิดความรักบ้านป่าแห่งนี้ เขากลายมาเป็นชาวไร่ชาวสวนเต็มตัว ใช้ชีวิตอย่างพอเพียงและให้กำเนิดบุตรสาวหนึ่งคนนามว่าญารินดา และลูกในท้องที่ตอนนี้ภรรยาของเขากำลังตั้งครรภ์อยู่อีกแถมยังใกล้คลอดเต็มที

การที่คุณหญิงรัชนีเดินทางมาถึงบ้านไร่บ้านสวนเพราะต้องการให้บุตรชายกลับไปอยู่ด้วยเพื่อสืบทอดกิจการ อีกทั้งยังยอมให้สะใภ้และหลานที่นางรังเกียจแต่แรกไปอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพฯ เนื่องจากว่าวัยได้ล่วงเลยมามากแล้ว หากยังจะแข็งข้ออยู่อีกกิจการทุกอย่างคงไม่มีผู้สืบทอด อย่างไรเสียรัชวิทย์ก็มีลูกมีเต้าแล้ว คุณหญิงรัชนีไม่อยากเหงาตายอยู่ที่คฤหาสน์รัศมีดาวเพียงลำพังเลยจำต้องมาง้อลูกหลาน

“เรือกสวนไร่นาที่นี่ก็ฝากเอาไว้ให้คนที่ไว้ใจได้ดูแล เธอคงไม่ขัดหรอกนะญาดา ธุรกิจมากมายในเครือที่บรรพบุรุษของตารัชก่อร่างสร้างมาควรต้องให้ทายาทสืบสกุลดูแล ถ้าเธอรักลูกชายฉันจริงต้องไม่ขัดขวางความเจริญของเขา อีกอย่างฉันจะให้ตารัชยกย่องเธอเป็นภรรยาออกนอกหน้านอกตา และรับญารินดากับลูกในท้องของเธอเป็นหลานของตระกูลรัศมีดาว เท่านี้ฉันคิดว่าเธอคงพึงพอใจนะ”

เมื่อจบคำพูดของแม่สามี ญาดาจึงก้มลงกราบแทบเท้าท่าน คุณหญิงรัชนีประคองลูกสะใภ้เอาไว้ ถอนใจอย่างโล่งอก ทิฐิไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น นางเพิ่งสำนึกได้ว่าควรเห็นความสุขของลูกหลานมาก่อน ไม่ใช่ยึดเอาแต่ความต้องการของตัวเองเป็นที่ตั้ง

คุณหญิงผู้สูงศักดิ์มองท้องนูนๆ ของลูกสะใภ้ที่นางเคยรังเกียจแล้วนึกชอบใจ นางอยากมีลูกหลานเยอะๆ จะได้ไม่เหงา เพราะตอนที่นางคลอดรัชวิทย์ หลังจากนั้นก็ไม่มีลูกอีกเลย ยิ่งถ้าลูกในท้องของญาดาเป็นชาย นั่นเท่ากับว่าบุตรชายของนางมีผู้สืบทอดกิจการต่อไปอีก ส่วนเรื่องยศถาบรรดาศักดิ์ก็ช่างหัวมันไป นางต้องทนอยู่กับความเดียวดายมาตลอดเป็นสิบปี ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งเหงาและโหยหาลูกหลาน แม้ภายนอกจะบอกว่าไม่แคร์ มีงานสังคมหรูหราออกบ่อย แต่เมื่อถูกคุณหญิงคุณนายในมูลนิธิเอ่ยถาม นางก็เอาแต่เศร้าหมองจิตใจที่ไม่มีลูกหลานเคียงข้างแม้แต่คนเดียว

“พี่หญ้าหวานจะไปอยู่บางกอกเหรอจ๊ะ แล้วจะกลับมาอีกเมื่อไหร่ กันตาต้องคิดถึงพี่หญ้าหวานมากแน่ๆ เลย”

“ปิดเทอมพี่จะกลับมานะกันตา ไปถึงที่โน่นแล้วจะติดต่อกลับมา” ญารินดากอดรัดกันตาเอาไว้แนบอก

“กันตาจะรอพี่หญ้าหวานนะคะ ฮึกๆ ฮือๆๆๆ”

กันตาร้องไห้โฮไม่อยากให้พี่สาวที่รักต้องจากไปอยู่ไหนไกลๆ

“พี่กระทิงสัญญากับหญ้าหวานนะจ๊ะว่าจะไม่มีแฟน หญ้าหวานจะกลับมาเป็นเจ้าสาวของพี่กระทิงแน่นอนเลยจ้ะ” ญารินดาประกาศให้ทุกคนรับรู้ ทุกคนคิดว่าเป็นแค่ความคิดของเด็กๆ

ส่วนกริชไทถึงกับสะดุ้งที่ได้ยินยัยเด็กแสบแสนจะน่ารักพูดแบบนั้น คิดเอาว่าญารินดาคงพูดเล่นตามประสาเด็กขี้หวงและชอบสั่งคนอื่น มีความคิดเป็นผู้นำอยู่เสมอ แต่เขาก็ยึดมั่นเอาคำพูดของเธอเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาเช่นกัน ในเมื่อเธอประกาศเอาไว้แบบนั้น

กันตาร้องไห้สะอึกสะอื้น โบกมือส่งญารินดาขึ้นรถ กริชไทเองแม้จะรำคาญยัยเด็กแสบเพียงใด แต่ก็นึกใจหายอยู่เหมือนกัน คงอีกนานกว่าจะได้เจอกัน แม้ญารินดาจะซน ทโมนไม่เหมือนเด็กผู้หญิงวัยอื่นๆ แถมยังชอบกวนเขาตลอดและยังติดเขาแจ เขากลับไม่เคยรำคาญเด็กหญิงจริงๆ เลยสักครั้ง หลายครั้งที่อดจะเอ็นดูน้ำเสียงเจื้อยแจ้วนั้นอยู่พอควร

 “หนูจะไปปักษ์ใต้จริงเหรอลูก”

คุณหญิงรัชนีถามเพื่อความมั่นใจ นางเองเคยตกปากรับคำไปแล้วว่าหากญารินดาตั้งใจเรียนได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งจะให้อะไรก็ได้ที่อีกฝ่ายต้องการโดยไม่เกี่ยงงอน หลานสาวคนโปรดทำได้จริงๆ แถมยังเป็นเด็กดีไม่เคยทำตัวเหลวไหลให้ต้องเป็นกังวลเลยสักครั้ง

“จริงค่ะคุณหญิงย่า นะคะๆ คุณหญิงย่าเคยสัญญาเอาไว้ จำไม่ได้เหรอคะ”

พอได้ยินประโยคของหลานรัก คุณหญิงรัชนีถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว

รัชวิทย์และญาดามองคุณหญิงรัชนีเป็นตาเดียวกัน พวกเขาไม่กล้าขัดญารินดาและยิ่งไม่กล้าขัดมารดา รู้อยู่เต็มอกว่าวันนี้ต้องมาถึงจนได้

“ก็ได้ ยังไงหนูก็โตแล้ว ย่าเป็นคนรักษาคำมั่นสัญญาเสมอ”

ท่านรู้อยู่แล้วว่าวันนี้ต้องเกิดขึ้น ญารินดามีใจสมัครรักใคร่กริชไทด้วยใจจริง ตั้งแต่เล็กแต่น้อย ไม่เคยสนใจชายหนุ่มที่ไหนเลย แม้ท่านจะพยายามหาผู้ชายดีๆ ให้หลานสาวได้ทำความรู้จัก แต่เปล่าประโยชน์

ครั้งรัชวิทย์กับญาดาก็ทีหนึ่งแล้ว ทำให้ท่านปลงกับเรื่องนี้จริงๆ ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ตามใจผู้นอน ญาดาได้ให้กำเนิดลูกชายฝาแฝดถึงสองคน นั่นทำให้ท่านยอมปล่อยญารินดาหลานสาวคนโตไปได้ ถ้ามีเพียงญารินดาสืบทอดตระกูลคนเดียว ท่านคงคิดหนักในเรื่องนี้ อีกทั้งตลอดระยะเวลาหลายปีมานี้ กริชไทก็ได้พิสูจน์ตัวเองว่ารักมั่นรักจริงและเป็นคนดีพอที่จะดูแลญารินดาได้ ฐานะก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน ยิ่งค่อยๆ เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ เพราะความขยันและมุมานะ

เหนือสิ่งอื่นใด ทางฝ่ายกฤษพลและรุ้งรติมาได้มาทาบทามขอหมั้นหมายญารินดาเอาไว้นานหลายปี ตอนนั้นกริชไทไม่ได้ขัดอะไร นัยน์ว่าเป็นคนขอบิดามารดามาขอหมั้นหมายด้วยตัวเอง แถมยังไปมาหาสู่ครอบครัวอยู่บ่อยครั้ง แต่หลานสาวของท่านมักไม่อยู่คอยต้อนรับ เวลาครอบครัวไตรอิทธิฤทธิ์มาเยี่ยมเยียน ญารินดามักมีกิจกรรมต้องออกจากบ้านบ่อยครั้ง และเพราะเงื่อนไขของท่าน

คุณหญิงรัชนีตั้งเงื่อนไขที่ไม่ให้กริชไทมากวนใจหลานสาวของนางก่อนถึงวัยอันควร อยากให้ญารินดาได้ตั้งใจเรียนและมีสังคมที่นี่อย่างเต็มที่ ใจหนึ่งท่านคิดว่าญารินดาอาจจะผูกสมัครรักใคร่กับหนุ่มเมืองกรุงที่หน้าตาฐานะทางสังคมทัดเทียมกันและไม่อยากกลับไปอยู่บ้านนอกคอกนาอีก การหมั้นหมายระหว่างกันก็จะเป็นโมฆะ ท่านจะได้มีหลานสาวอยู่ใกล้ๆ ไม่ไปไหน

แต่คุณหญิงรัชนีคิดผิดถนัด ญารินดายังผูกพันและรักมั่นในตัวกริชไทตั้งแต่เล็กจนโต ยึดมั่นคำสัญญาว่าการหมั้นหมายในครั้งนั้นคือการประกาศให้ทุกคนรู้ว่าได้เป็นของกันและกันแล้ว รอเพียงเวลาเหมาะสมที่จะได้อยู่ด้วยกัน

“ไปถึงที่โน่นแล้วอย่าลืมส่งข่าวมาหาย่านะลูก ย่าจะได้หายห่วง”

“ได้ค่ะคุณหญิงย่า” ญารินดารีบตอบตกลงทันที เธอรู้ดีว่าผู้เป็นย่าเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น

รินดานั้นเดินทางโดยเครื่องบินทันทีที่จองตั๋วได้ เธอจัดการให้สาวใช้แพ็กข้าวของอย่างเร่งด่วน เธอเองร้อนใจอยากจะไปถึงบ้านเกิดของมารดาโดยเร็ว และทันทีที่กราบลาผู้เป็นย่าและบิดามารดา ก็ออกเดินทาง ไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงปักษ์ใต้สมใจปรารถนา

กริชไทชะงักเท้าที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน...

เขาหูผึ่งเมื่อได้ยินว่ายัยตัวแสบจะมาพักที่บ้านโดยไม่มีกำหนดกลับ และเขาต้องไปรับเธอที่สนามบินอีกด้วย

“ให้กระทิงไปรับหนูหญ้าหวานที่สนามบินน่ะดีแล้ว หนูหญ้าหวานจะได้ดีใจ” รุ้งรติมาภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากของกฤษพลพูดยิ้มๆ ใครๆ ต่างรู้ว่าญารินดาคิดเช่นไรกับกริชไท