“ไม่ยักรู้ว่าคุณก็ขับรถเก่ง”
เสียงชมจากแม่นกยูงขนตางอนทำให้นาวินยกยิ้มแล้วทำหน้าที่พลขับไป
ร้าน Flower ’s you เมื่อทุกคนเข้าในร้านเรียบร้อยนาวินจัดการปิดประตูอย่างแน่นหนา
“เรื่องมันเป็นยังไงเล่ามาให้หมด ตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงเรื่องที่เราเพิ่งเจอมา”
นาวินบอกด้วยสีหน้าจริงจัง น้ำเสียงเคร่งขรึม จนนกยูงนึกว่าตำรวจกำลังซักถามผู้ต้องหาอย่างไรอย่างนั้น จึงได้แต่นั่งมองเงียบ ๆ ปล่อยให้ผู้ชายเขาจัดการไป
“คือ...” แดนอึกอักและเริ่มเล่า
สามวันก่อนระหว่างที่แดนขี่รถมอไซค์กลับบ้านก็มีกลุ่มวัยรุ่นที่เคยสนิทกันมาดักทางไว้
“จอดรถแล้วลงมาคุยกันหน่อยสิแดน”
“ไม่มีอะไรจะคุย” แดนบอกปัดน้ำเสียงเด็ดขาด
“ไอ้แดนมึงอย่าขี้ขลาดสิวะ” เข้มที่เป็นหัวโจ๊กของเพื่อนในกลุ่มพูดเสียงกร้าว
“ไม่ ฉันเลิกแล้ว ฉันกำลังทำงานดีแล้ว”
“ไม่ได้ ตอนนี้บอสขาดคน บอสเลยอยากให้มึงเข้ามาทำงานอีก”
“ไม่ทำ ฉันบอกแล้วไงว่
