41

1238 คำ

41 “ฉันขอโทษนะที่หอมแก้มเธอ แต่ฉันจำเป็นต้องทำเพราะป้าพรแอบยืนมองเราอยู่” เขารีบขอโทษภัทรียาเมื่อนั่งอยู่ในรถตามลำพัง “มะ...ไม่เป็นไรค่ะ ปรางเข้าใจค่ะ” น้ำเสียงของเธอไม่มั่นคงนัก เพราะยังตื่นเต้นไม่หายที่โดนหอมแก้ม “เพื่อความยุติธรรม ฉันจะให้เธอหอมแก้มฉันคืน” เขาทำแก้มป่องข้างหนึ่ง ก่อนจะยื่นแก้มข้างนั้นให้เธอหอม ภัทรียาอ้าปากค้าง เขยิบไปจนชิดประตูรถ มองหน้าเขาที่อยู่ใกล้เธอสองคืบอย่างทำอะไรไม่ถูก ความเก่งกล้าสามารถหดหายจนติดลบ หมดรูปมะปราง ลูกจ่าดาบ ศิษย์จอมทอง “เร็วสิ หอมเร็วๆ ป้าพรยังแอบมองเราอยู่นะ ถ้าเธอไม่หอมฉัน แผนของเราจะแตกเอา เร็วเข้า หอมเร็วๆ” ธัชธรรม์เร่ง ภัทรียาหันไปมองศิริพรที่ออกมายืนชะโงกหน้าแอบอยู่หลังประตูบ้าน และนั่นทำให้เธอตัดสินใจทำตามที่เขาบอกเพราะกลัวจะเสียแผน ฝ่ายชายยิ้มยามปลายจมูกเธอสัมผัสกับแก้มของเขา แม้จะแค่ผิวเผินแต่ก็ทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย ธัชธรรม์ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม