38
“แม่ไม่สนหรอกว่ามันจะเป็นเมียของอ๋องหรือเปล่า แม่สนแค่มันต้องออกไปจากบ้านหลังนี้ให้เร็วที่สุดเท่านั้น แม่เห็นหน้ามันแล้วพานจะเป็นลม คลื่นเ**ยนอาเจียนจนแทบทนไม่ไหว”
“แล้วคุณแม่ยังมั่นใจอยู่หรือเปล่าคะว่ามันจะเก็บเงินค่าเช่าแผงไม่ได้”
ลักษิณาถามเพื่อความมั่นใจ เนื่องจากเวลานี้ความมั่นใจของเธอหายไปครึ่งหนึ่งทีเดียว
“นั่นสิพี่ณา ดูท่าทางมันจะร้ายไม่เบานะคะ ไม่รู้ว่าที่มันออกลวดลายวันนี้จะทำให้พวกนั้นกลัวจนหงอหรือเปล่า” อังคณีซึ่งนั่งเงียบมานานเอ่ยขึ้นอย่างเป็นกังวล
“มันไม่มีทางเก็บค่าเช่าได้แน่นอน เชื่อฉันสิ พวกนั้นมันทั้งร้าย ทั้งเขี้ยว ขี้เหนียว ขี้งก แค่มันออกลายวันเดียวไม่ทำให้พวกนั้นกลัวหรอก ฉันมั่นใจว่าต้องชนะ” ลักขณามั่นใจเกินร้อย ไม่เผื่อใจให้ความผิดหวังไว้เลยสักนิดเดียว “ฉันไม่มีวันแพ้มัน มันต่างหากที่ต้องแพ้ฉัน”
แววตาของลักขณายามเอ่ยถึงภัทรียาฉายชัดถึงความเกลียดชัง ที่ดูเหม
