34
สามวันต่อมา
ภัทรียาทำหน้าเซ็งเมื่อเห็นทีมลักขณานั่งครบองค์ประชุม คิดว่าจะเลี่ยงการปะทะคารมแล้วเชียว สุดท้ายก็หนีไม่พ้น แต่ละคนมองเธอเป็นตาเดียว แถมยังทำปากขมุบขมิบราวกับว่ากำลังนินทาซึ่งหน้าก็ไม่ปาน อีกทั้งยังยิ้มเยาะให้อีกต่างหาก คงจะปรามาสเรื่องที่เธอจะไปเก็บค่าเช่าแผงในตลาดรุ่งอุดมอยู่เป็นแน่
“ว่าไงยะเธอ เตรียมตัวไปเก็บเงินค่าเช่าแผงใช่ไหม” ลักขณาถาม แสยะยิ้ม
“ใช่ค่ะคุณแม่สามี” ภัทรียาหยุดเดิน ตอบคำถามด้วยรอยยิ้ม
“ถ้าอย่างนั้นฉันก็อวยพรให้หล่อนโชคดีสำลีแปะหัว เอ๊ย! ไม่ใช่ ขอให้เก็บเงินได้ทั้งหมดนะ”
ลักขณาพูดจบ เสียงหัวเราะของลูกทีมก็ดังขึ้น ซึ่งประกอบไปด้วย ลักษิณา อังคณี และศิริพรแม่บ้านสูงวัย
“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณแม่สามี รับรองว่าคุณลูกสะใภ้จะเก็บเงินมาให้ทุกบาททุกสตางค์ ไม่ให้ตกหล่นเลยค่ะ แถมยังจะเก็บเงินค้างเก่าให้ด้วยอีกค่ะ” ภัทรียาพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ไม่มีความหวาดหวั่นแ
