25

1286 คำ

25 “ฉันลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย ถ้าอย่างนั้นฉันต้องเปลี่ยนจากอิจฉามาเป็นเห็นใจกระแตน่ะสิ” “เราก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่เราคิดและพูดจะจริงหรือไม่จริง คงต้องรอดูกันต่อไป” ไพลินสรุป “ไปทำงานเถอะ เดี๋ยวพี่จิตมาเห็นว่าเรายืนนินทาเจ้านายอยู่ละก็ เรานี่แหละจะซวยก่อนกระแต” สองเพื่อนสนิทจึงแยกย้ายไปทำงาน แต่ในใจก็หวั่นวิตกแทนสุมณฑาที่ดูจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเรวิน ผู้ชายซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นแคซาโนวาตัวพ่อของแวดวงไฮโซ สุมณฑาเดินเข้ามาในห้องประธานบริษัทหลังได้รับอนุญาตจากเจ้าของห้อง พอเดินเข้ามาก็พบเรวินกำลังนั่งตรวจเอกสารอยู่ตรงโต๊ะทำงาน ก่อนที่เขาจะเงยหน้ามองด้วยรอยยิ้มดังเช่นทุกครั้ง “มาแล้วเหรอ นั่งสิ” เรวินเอ่ยบอกพนักงานสาว “บัญชีที่คุณเรย์ต้องการค่ะ” สุมณฑานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเขา วางแฟ้มบัญชีที่เรวินต้องการบนโต๊ะทำงาน จากนั้นช้อนสายตามองเจ้าของห้องที่ส่งยิ้มกระชากใจให้ ใจสาวเต้นถี่ หน้าแดงระเรื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม