12
1216 คำ
12
“แล้วพาใครมาด้วย อย่าบอกนะว่าพามาสมัครงานเป็นคนใช้ที่นี่”
คราวนี้ภัทรียาถึงกับหน้าชา แต่ลักขณาจะคิดเช่นนี้ก็ไม่แปลก เนื่องจากการแต่งกายของเธอบ่งบอกได้อย่างดี คงไม่มีใครคิดว่าเธอคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของ ธัชธรรม์ ภาสวัชร์ ทายาทมหาเศรษฐีระดับหมื่นล้าน
“วันนี้ผมไม่ได้เข้าบริษัทครับ เพราะมีเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตต้องทำ” ธัชธรรม์ตอบผู้เป็นแม่ ขณะจูงมือภัทรียามานั่งบนโซฟาคู่
ลักขณามองมือใหญ่ของลูกชายที่กุมมือสาวแปลกหน้า จากนั้นมองหน้าธัชธรรม์ ในใจของนางเต้นผิดจังหวะยามคิดว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันแบบใด แต่อีกใจก็ร้องค้าน ลูกชายของนางคงไม่ตาต่ำคว้าผู้หญิงโกโรโกโสมาเป็นคนรักแน่ นางกำลังอ้าปากถาม เสียงของธัชธรรม์ก็ดังขึ้น ทำให้นางอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น ดวงตาขยายกว้างด้วยตกใจ
“คุณพ่อคุณแม่ครับ มะปรางเมียของผมครับ ผมเพิ่งไปจดทะเบียนสมรสกับปรางเมื่อเช้านี้ และปรางจะมาอยู่บ้านของเราในฐานะเมียของผมครับ”
เวลานี้ไม่เพียงแค่ลักขณาเท่านั้นที่ตกใจ ธัชชัยก็ตกใจกับคำแนะนำตัวสตรีที่เขาไม่เคยเห็นหน้าเช่นกัน ไม่คิดไม่ฝันว่า อยู่ๆ ลูกชายจะมีภรรยาแบบไม่ทันให้เขาตั้งตัวอย่างนี้
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ ปรางขอกราบฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
ภัทรียายกมือไหว้ผู้สูงวัยทั้งสองที่ยังไม่คลายจากความตกใจ โดยเฉพาะลักขณาที่สีหน้าตาบ่งบอกถึงการตกใจเต็มที่
“ไม่เชื่อ แม่ไม่เชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นเมียของอ๋อง แม่ไม่เชื่อเด็ดขาด” ลักขณาเสียงแข็ง ส่งสายตาชิงชังให้ภัทรียาอย่างไม่ปิดบังความรู้สึก “ผู้หญิงอย่างนี้น่ะเหรอจะมาเป็นเมียอ๋อง จะมาเป็นสะใภ้ภาสวัชร์ ไม่มีทาง แม่ไม่ยอม ยังไงแม่ก็ไม่ยอม”
“ไม่เชื่อก็คงไม่ได้ครับคุณแม่ อย่างที่ผมบอกไปเมื่อกี้ว่าผมเพิ่งจดทะเบียนสมรสกับปรางเมื่อตอนสายนี่เอง คุณแม่อาจจะไม่เชื่อคำพูดผม ผมเลยต้องนำหลักฐานมายืนยันให้คุณพ่อคุณแม่ดูครับ นี่ไงครับหลักฐาน”
ทางเดียวที่จะให้บิดามารดาเชื่อคือหลักฐานในซองเอกสารที่เขาถือมาด้วย มือใหญ่สอดเข้าไปดึงใบสำคัญสมรสให้ธัชชัยกับลักขณาดู ซึ่งถูกเคลือบด้วยพลาสติกเพื่อป้องกันมารดาของเขาฉีกมันขาด
“ไม่จริง ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ แม่ไม่เชื่อ อ๋องปลอมใบทะเบียนสมรส แล้วจ้างแม่นี่มาเป็นเมียใช่ไหมเพราะอ๋องไม่อยากแต่งงานกับหนูนวลใช่ไหม ต้องใช่แน่ๆ เลย”
ลักขณาหยิบทะเบียนสมรสขึ้นมาดูแวบเดียวแล้วทิ้งลงบนโต๊ะกระจกตัวเตี้ยทันที ธัชชัยจึงหยิบขึ้นมากวาดตาอ่าน ก่อนจะยิ้มมุมปากและวางลงที่เดิมโดยไม่พูดอะไร
“ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงครับคุณแม่ ผมกับปรางรักกันมานานแล้ว แต่ที่ไม่ยอมบอกคุณพ่อคุณแม่เพราะกลัวว่าคุณพ่อคุณแม่จะรังเกียจปราง ผมตั้งใจจะบอกให้คุณพ่อคุณแม่ทราบหลังปีใหม่ แต่ผมคงรอให้ถึงวันนั้นไม่ได้ และเหตุผลที่ผมจดทะเบียนสมรสและแต่งงานกับปรางเงียบๆ เพราะผมรักปราง ผมคงแต่งงานใช้ชีวิตคู่กับคนที่ผมไม่รักไม่ได้ครับ”
ธัชธรรม์บอกเหตุผลทุกอย่างให้มารดารับรู้ เอื้อมมือไปกุมมือของภัทรียาที่สั่นด้วยความตื่นเต้น หัวใจเธอเต้นโครมครามมากขึ้นเมื่อเห็นนัยน์ตาหวานที่เขาส่งมาให้ ทำให้แนบเนียนว่าเขารักเธอมากแค่ไหน รักมากถึงขั้นยอมจดทะเบียนสมรสด้วย ซึ่งเธอก็ไม่ได้ชักมือกลับ ปล่อยให้มือใหญ่แสนอบอุ่นกุมมือต่อไป
ลักขณาโกรธจนลมออกหู นางไม่เชื่อทั้งหลักฐานและคำพูดของลูกชาย เพราะมันไม่มีวี่แววว่าจะมีความเป็นไปได้เลย ตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมา ธัชธรรม์ทำงานหนักเนื่องจากขยายตลาดไปยังทวีปอเมริกาใต้และอีกหลายประเทศ ส่งผลให้เขามีเวลาส่วนตัวน้อยลง เลิกงานหรือพบปะสังสรรค์กับลูกค้าเสร็จก็กลับบ้านทันที แทบจะไม่มีเวลาส่วนตัวก็ว่าได้ แล้วจะเอาเวลาไหนไปมีคนรัก
นางไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
“แม่ไม่เชื่อ ยังไงแม่ก็ไม่เชื่อ แม่ไม่มีวันเชื่อ” ลักขณาโกรธจนตัวสั่น มองหน้าลูกชายด้วยความผิดหวัง ก่อนจะเบนสายตาไปมองภัทรียาอย่างกินเลือดกินเนื้อ “ดูสารรูปของมันสิ ดูสิ สภาพอย่างนี้น่ะเหรอที่จะมาเป็นเมียอ๋อง คนรับใช้บ้านเรายังแต่งตัวดีกว่ามันเสียอีก”
ภัทรียาหน้าชาอีกรอบเมื่อถูกนำไปเทียบกับคนรับใช้บ้านหลังนี้ แต่มันก็เป็นเรื่องจริง เธอเองยังคิดเช่นเดียวกับที่ลักขณาพูด ทว่าคนอย่างมะปราง ลูกสาวจ่าดาบ ศิษย์จอมทองไม่เคยยอมแพ้ใคร อีกทั้งต้องทำหน้าที่เมียจัดฉากให้คุ้มกับเงินที่ธัชธรรม์จ้าง
“ถึงสารรูปปรางจะไม่ดีเลิศประเสริฐศรีเท่าคนรับใช้ของคุณแม่ แต่เชื่อเถอะค่ะว่า จิตใจของปรางสะอาดยิ่งกว่านางฟ้านางสวรรค์อีกค่ะ แล้วเรื่องที่คุณแม่ไม่เชื่อว่าปรางเป็นเมียของคุณอ๋องจริงๆ คุณแม่อยากจะพิสูจน์ไหมคะ ปรางยินดีให้พิสูจน์ คุณแม่จะได้เชื่อสักที”
ธัชชัยอมยิ้มกับคำพูดและท่าทางของภัทรียา นึกในใจว่างานนี้ภรรยาของเขามีคู่ปรับใหม่ที่สมน้ำสมเนื้อเสียแล้ว
ธัชธรรม์หันมามองหน้าภรรยากำมะลอที่โต้ตอบกับมารดาได้อย่างน่าทึ่ง เธอไม่ได้ใช้วาจาหยาบคาย แต่ติดจะน่ารักน่าหยิกลอยหน้าลอยตาพูด ทว่าเขาก็ยังสงสัยว่าวิธีพิสูจน์ของเธอคืออะไร
ส่วนลักขณายิ้มไม่ออก กำมือแน่นเมื่อถูกย้อนกลับ เพราะไม่เคยมีใครยอกย้อนนางเช่นนี้มาก่อน ทุกคนจะต้องทำตามที่นางต้องการ หญิงสูงวัยจึงไม่ชอบหน้าภัทรียาเพิ่มทวี
“พิสูจน์บ้าบออะไรของหล่อน” นางตวาดถาม
“ก็พิสูจน์ว่าปรางกับคุณอ๋องเป็นสามีภรรยากันจริงหรือเปล่าไงคะ แต่ปรางคิดว่าคุณแม่ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองค่ะถึงจะดีที่สุด ขนาดมีทะเบียนสมรสมายืนยันคุณแม่ยังไม่เชื่อเลย ปรางคิดว่าคงต้องใช้วิธีนี้ค่ะ รับรองว่าคุณแม่ต้องเชื่อแน่ๆ ปรางขอเอาหัวอันชาญฉลาดและสารรูปนางซินเป็นประกัน”
ภัทรียาพูดต่อ ฉีกยิ้มกว้างให้ลักขณาอย่างไม่เกรงกลัวแววตากินเลือดกินเนื้อที่นางส่งมาให้
“หล่อนจะพิสูจน์ยังไงให้ฉันเชื่อว่าหล่อนเป็นเมียของอ๋องจริงๆ”
ข้อนี้ไม่เพียงแค่ลักขณาเท่านั้นที่อยากรู้ ธัชชัยกับธัชธรรม์ก็อยากรู้เช่นกัน
- ผู้เขียน
