"ตายแล้วยังไม่ไปอีกนะมึง!! กูควรขุดศพมึงมาสับแล้วโยนให้อีแร้งกินซะดีมั้ยไอ้เวร"
เสียงหมอมาร์เวลเอ่ยในขณะที่ยืนมองจุดฝั่งศพของเชน ลูกน้องเดินมาก่อนเอ่ยถามขึ้นเพราะไม่แน่ใจว่าเจ้านายหนุ่มเข้ามาที่นี่ทำไมเวลานี้
"มีอะไรให้พวกผมทำมั้ยครับนาย"
"วันนั้นใครฝังศพไอ้เวรนี่"
"ผมกับไอ้นัทครับนาย"
"เห็นโทรศัพท์มันมั้ย"
"เห็นครับ อยู่กับตัวมันครับ พวกผมไม่ได้เอาออก ฝังไปพร้อมมันแล้วครับ"
"มึงแน่ใจนะ"มาร์เวลเอ่ย
"แน่ใจครับ ตอนฝังโทรศัพท์ยังไม่ได้ปิดเครื่องเลยครับ แต่ป่านนี้น่าจะดับไปแล้ว ดินข้างใต้นี้ชื้นด้วยครับ น่าจะช็อตตั้งแต่วันแรกแล้วครับ"
"อืม"
เสียงกระสอบทรายที่ถูกชกเต็มแรง เมื่อหมอหนุ่มยืนชกมันอยู่ลำพังด้วยมือเปล่าที่โกดังท่ามกลางสายตาตกใจในแรงของเจ้านายหนุ่มของตนเอง แรงชกครั้งแล้วครั้งเล่าที่ชกลงด้วยมือเปล่าๆ มือเรียวสวยด้วยรูปลักษณ์ของมือหมอ ตอนนี้มันกำลังช้ำและเริ่มเลือดออก แต่เจ้าข
