ความรู้สึกแปลกใหม่
995 คำ
“พี่ติณห์….ทำอะไรคะ?”
หน้าของพลอยใสตกใจเกือบจะสร่างเมาในทันที…เมื่อติณห์ทำท่าจะก้มลงมาจูบเธอ
“พะ….พี่ขอโทษ…..”
เมื่อมีสติติณห์ลุกหนีพลอยใสไปทันที หญิงสาวมึนงงกับอาการท่าทางของชายหนุ่มเมื่อสักครู่……เธอรู้ว่าติณห์รักใคร…เธอไม่อยากมาแทนที่เขาคนนั้นหากติณห์จะมีอะไรกับ..เธอ…ก็อยากให้มองเธอเป็นเธอ หญิงสาวได้ยินเสียงในลำคอของเขากำลังละเมอถึงพี่น้ำรินเมื่อสักครู่…'พี่น้ำรินคือภรรยาเก่าที่เลิกลากันไปสักพักแล้วของพี่ติณห์'..
หญิงสาวหาเรื่องมาหาเขา เพราะเป็นห่วงเขา….ใช่! เธอแอบรักเขามานานมากแล้ว…เขาเป็นคนที่อบอุ่น ไม่ว่าเธอจะมีเรื่องไม่สบายใจอะไร ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาทิ้งเธอ แม้แต่เรื่องคราวนี้เรื่องเล็กๆ เขาก็ยังยิ้มรับเธอไว้เสมอ เธอก็รู้แก่ใจว่าเขาเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาวเรื่อยมา…เธอก็ยังหวังอยู่บ้างว่าสักวันหนึ่งเขาจะมองเธอเปลี่ยนไปบ้าง…แต่มันก็คือความหวังอันเพ้อฝัน เพ้อเจ้อของเธอแค่คนเดียว……….
?????
รุ่งอรุณของวันใหม่
พลอยใสตื่นแต่เช้าเพื่อมาเตรียมอาหารให้ติณห์ไปทำงาน…เธอก็จะไปเรียนแต่เช้าเหมือนกัน
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“พี่ติณห์คะ! กินข้าวค่ะ…ตื่นยังเอ่ย?”
เงียบ! ไม่มีเสียงตอบกลับมา เธอเลยเปิดประตูเข้าไปดู
“ว้าย!! พี่ติณห์!!”
หญิงสาวตกใจเมื่อเจอชายหนุ่มเดินออกจากห้องน้ำไม่ใส่เสื้อผ้า…กลิ่นแชมพูสบู่ของเขาฟุ้งกระจาย!!!
“พลอยใส!! เข้ามาทำไม ไม่เคาะประตู!!”
ชายหนุ่มตกใจที่เห็นพลอยใสยืนตาเบิกโพลงอย่างตกตะลึง! จ้องเขาไม่วางตา หญิงสาวหน้าแดงปลั่งไม่ทันได้ตอบอะไรเขา เธอรีบวิ่งหนีออกไปด้วยความเขินอาย! ชายหนุ่มรีบเอาผ้าขนหนูพันช่วงล่างไว้ เขารู้สึกอับอายพลอยใสนัก เพราะเธอเห็นหมดเลยทั้งเรือนร่างกำยำของเขา และส่วนนั้นของเขา หัวใจชายหนุ่มเต้นแรง หน้าร้อนผ่าว ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืนอีกหัวใจเขาก็ยิ่งร้อมรุ่มกระวนกระวายใจ
พลอยใสถึงเธอจะไม่แต่งตัวแต่งหน้าจัด แต่เธอก็เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่สวยมากๆ ไม่แพ้น้ำริน….เพียงแต่เพราะนิสัยไม่รู้จักโตของเธอทำให้เขามองเธอเป็นเด็กแต่ความจริงแล้ว พลอยใสเธอนั้นก็คือหญิงสาวสวยคนนึงเลยทีเดียว….ชายหนุ่มนึกเอะใจ!กับตัวเอง…เขาเริ่มมองเธอเป็นสาวสวยตั้งแต่ตอนไหนกัน?
เขาออกมาข้างนอกไม่เจอเจ้าตัวต้นเรื่องแล้ว แต่หญิงสาวเตรียมอาหารเช้า กาแฟวางไว้ให้เขาเรียบร้อย ชายหนุ่มนั่งลงกินทุกอย่างที่เธอทำไว้ให้ พรางนึกถึงเรื่องเมื่อคืนกับเมื่อตอนเช้า ทำให้ใจเขาสั่นหวั่นไหวอีกครั้ง เขาก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าอาการแบบนี้คืออะไร…เพราะเขาไม่คิดว่าจะรู้สึกพิเศษอะไรกับใครอีกนอกจาก น้ำริน…คนเดียว…
?????
มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่พลอยใสเรียนอยู่
“ห๊าา…เกือบคิสกันเลยเหรอแก? ..เริ่ดดอ่ะ แล้วแกรอดมาได้ยังไง อุ้ย!! ไม่ใช่ๆ พี่ติณห์รูปหล่อของแกรอดไปได้ยังไง? คิกๆๆ อิจอ่ะ….พี่ติณห์แกอ่ะหล่อสาวกรี๊ดด ชั้นเคยเจอมาแล้ว!!”
เมนี่ เพื่อนสาวสองของเธอหัวเราะกรี๊ดกร๊าดชอบใจเมื่อพลอยใสมาเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟัง…เธอมักจะมาปรึกษาเรื่องต่างๆ กับเมธีหรือเมนี่ อยู่เสมอ เพราะเมนี่คือเพื่อนสนิทสุดแทบจะเป็นเพื่อนแค่คนเดียวที่เธอไว้ใจที่สุดแล้ว
“หล่อมันก็หล่ออยู่หรอกนะ…แต่ว่าเค้ามองชัั้นแค่น้องสาวน่ะสิเมนี่!!”
หญิงสาวทำหน้าทำตาละห้อย..เอามือท้าวคางเมื่อพูดถึงเรื่องหัวใจที่แอบรักเขาข้างเดียว ผมเผ้าที่หยิกเป็นลอนยุ่งเหยิงของเธอไม่ได้ทำให้ใบหน้าสวยของเธอดรอปลงเลยแม้แต่นิด จริงอยู่ที่เธอชอบแต่งตัวง่ายๆ สบายๆ แต่ความสวยเด่นนั้น ก็ไม่ได้หายไปแม้แต่นิด กลับชวนให้น่ามองในความเป็นธรรมชาติของเธอมากขึ้น
?????
ตี๊ด! ตี๊ด! ตี๊ด!
“อะโหลค่ะ…พี่ติณห์…”
พลอยใสนึกแปลกใจที่ติณห์โทรหาเธอ เพราะปกติมีแต่เธอที่โทรหาเขา
“เลิกเรียนยัง.…พี่มาแถวนี้พอดี…กลับด้วยกันมั้ย?”
เสียงทุ้มต่ำของเขาถามเธอด้วยน้ำเสียงสบายๆ ไม่ได้มีความรู้สึกเอียงอายกับเรื่องเมื่อเช้าเลย
“หืมมม นึกยังไงมารับพลอยใสคะ?”
หญิงสาวยังคงมีความแปลกใจอยู่หน่อยๆ
“แล้วจะกลับด้วยกันมั้ยหรือจะกลับไปนอนบ้านวันนี้?”
เสียงนั้นเลิ่กลั่กขึ้นมานิดหน่อยก่อนจะย้อนถามเธอกลับบ้าง
“กลับค่ะ กลับๆๆ รอแป๊บเดี๋ยวพลอยใสออกไปค่าาาา”
หญิงสาวรีบเอ่ยออกไปทันทีเพราะกลัวเขาจะเปลี่ยนใจไม่พาเธอกลับด้วย
“แก!!! พี่ติณห์มารับ อร้ายยย! ดีใจอ่ะแก”
เธอหันไปกอดเพื่อนสาวด้วยความตื่นเต้นดีใจอย่างนึกไม่ถึงว่าเขาจะมารับเธอ
“งั้นรออะไร วิ่ง4คูณ100เหยียบมิดไปเลยแก๊!!! ว้ายยย มีผู้ชายมารับ อิจมากกก!!”
เสียงแหลมๆ ที่จีบปากจีบคอพูดของเมนี่ที่ทำท่าทางดีใจกว่าเพื่อนสาวเสียอีก เธอตื่นเต้นดีใจที่สัญญานเตือนมาว่าเพื่อนของเธออาจจะสมหวังในรักสักที!
“ไปนร้าาา เมนี่ เดี๋ยวDMไปหาคืนนี้!!”
“บ๊ายยยยจร้าาา!!”
ทั้งคู่โบกมือร่ำลากัน ก่อนที่พลอยใสจะรีบวิ่งออกไปหาติณห์ ด้วยความตื่นเต้นดีใจมาก!!
?????
- ผู้เขียน
