คำขู่ของเขาทำให้แพรนรีน้ำตารื้นขึ้นมา ขอบตาแดงก่ำอีกหน ทั้งกลัว หดหู่ เสียใจ ระคนอับอาย สำหรับชาติอื่นการมีเซ็กส์คงเป็นเรื่องปกติ แต่ขนบธรรมเนียมของสาวไทยไม่ใช่อย่างนั้น
สิ่งที่พลาดไปแล้วก็พลาดไป แต่เธอจะไม่ยอมพลาดซ้ำซากเด็ดขาด เซ็กส์กับคนที่ไม่ใช่คนรักมันให้ความรู้สึกที่แย่มากสำหรับเธอ
“ไม่เก่งต่อเหรอ” ฮาริสแกล้งหยอดเสียงนุ่มถาม ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความพอใจได้อย่างชัดเจน
แพรนรีเห็นเขายิ้ม รอยยิ้มที่ผู้หญิงหลายคนอาจจะหลงใหล แต่สำหรับเธอมันเหมือนกับเข็มนับพันกำลังทิ่มแทง เลือดในหัวใจไหลซิบออกมา
“ฉันจะกลับบ้าน” แพรนรีตัดสินใจบอกออกไป ทั้งที่หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ กลัวไปสารพัด เธออยากไปให้ห่างจากผู้ชายคนนี้ให้เร็วที่สุด
“ฉันก็บอกตั้งแต่ตอนแรกว่าให้เธอนอนพักสักพัก สายๆ ฉันจะพากลับ”
“กลับตอนนี้เลยได้ไหม ฉันไม่ง่วง”
ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวนิ่ง อีกคนมองไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
หญิงสาว
