ชายชราหน้าถอดสีเล็กน้อยกับคำถามของนาราพรรณ เขาหันซ้ายแลขวาราวกับกลัวว่าจะถูกองครักษ์รักษาความปลอดภัยจับตัวได้ ก่อนจะยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดให้กับเจ้าหญิงองค์ใหม่ แล้วเอ่ยตอบเสียงแผ่วเบา
“ลุงอยากมาแสดงความยินดีกับคุณหนูน้ำค้าง ลุงไปรอทางด้านหน้าพระราชวัง เพื่อมอบดอกไม้ให้คุณหนู แต่ก็ถูกเหล่าองครักษ์ตะเพิดไล่ออกมาเสียก่อน ลุงก็เลยต้องแอบเข้ามาทางด้านหลังพระราชวังนี้แหละ”
“โธ่...คุณลุง ทีหลังไม่ต้องเอาอะไรมาให้น้ำค้างก็ได้ค่ะ”
นาราพรรณเอื้อมมือไปรับช่อดอกกุหลาบแดงดอกโตๆ มาถือไว้ กำลังจะก้มลงไปสูดกลิ่นหอมของดอกไม้ก็มีอันต้องนิ่วหน้า เมื่ออาการปวดหัวเล่นงานขึ้นมาอีกครา แถมคราวนี้เธอยังได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ทำให้เธอเวียนหัวทุกครั้งได้ลอยมาปะทะจมูก จนต้องรีบทิ้งกุหลาบในมือแล้วคว้าต้นแขนของชายชราเป็นที่ยึดเหนี่ยว ก่อนที่ร่างของเธอจะทรุดฮวบไปกองกับพื้น
“คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
ชายชราเอ่ยถาม
