11.พิสูจน์
1089 คำ
ความเดิม- "ห๊ะ! ขะ..ค่ะ..ปิด..ปิดแล้วค่ะ" ฟู่ว…. (เสียงเบ่าปากจากมานิดา) มานิดาตกใจสุดขีด พอปิดเตาแก๊สได้ถึงกับเป่าปากและลูบหน้าอกตัวเองอย่างปลอบประโลมพลางนึกในใจ เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ เพราะอิอาจารย์นี่คนเดียวเลย บ้านตัวเองรึ๊ก็ไม่ใช่ เจ็บใจนักอย่าให้แม่มีโอกาสนะ แม่จะเอาคืนให้ดู
……………………………………………….
อีกด้านของผู้มาใหม่ที่ไปเก็บผักสวนครัวมาใส่หม้อข้าวต้มแต่เข้ามาในครัวไม่ได้เพราะถูกต้นทางดักเรียกใช้นู่นใช้นี่เอาไว้เสียก่อน
"มาแล้วค่า ขอโทษทีหนู ป้ามัวแต่ไปเช็ดน้ำที่โต๊ะอาหารให้คุณนัท พอดีเธอเผลอทำน้ำหกน่ะ ข้าวต้มปิดไฟนานหรือยัง เดี๋ยวป้าล้างผักก่อน แล้วอุ่นใหม่ก็ได้เน๊าะ" นางเขียนกล่าวแล้วรีบไปที่อ่างล้างจานแล้วล้างผักอย่างพิถีพิถัน
"ให้หนูช่วยล้างนะคะ ป้าจะได้ทำอย่างอื่น เหลือผัดผักรวมมิตรไม่ใช่หรือคะ" มานิดาเอ่ยอย่างอยากอาสาเพราะสงสารเห็นหญิงวัยกลางคนทำครัวอยู่คนเดียว
"ไม่ต้องหรอกน้องนาง ป้าเขียนแกทำคล่อง แค่กับข้าวสองสาวอย่างสบายแกอยู่แล้ว มัวแต่ไปคุยกับลุงแกละในสวนละซิ" เปรมมนัสเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นว่าสองคุณหมอเข้ามาในครัวนานแล้ว
"………." มานิดาไม่พูดอะไรได้แต่ถอยออกมาจากเคาน์เตอร์ครัวแล้วยืนสงบนิ่งอยู่เงียบ ๆ จนคนที่ก่อเรื่องรู้สึกผิดจึงเอ่ยขึ้นบ้าง
"งั้นมานิดามาช่วยผมหั่นขนมปังนี่วางซ้อน ๆ กันแล้วหั่นทีเดียวเลยนะ เดี๋ยวผมจะลวกเบคอนกับฮอทดอก เสร็จแล้วเดี๋ยวเรามาช่วยกันทำ" ธันทรเอ่ยยิ้ม ๆ พร้อมกับหยิบนั่นจับนี่อย่างคล่องแคล่วทำทีไม่สนใจเพื่อให้คนตัวเล็กไม่เก้อเขิน
"ปะ..นายกร เชิญออกไปข้างนอกได้แล้วครับ ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารกับผมครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน" เปรมมนัสตวัดสายตาใส่เพื่อนรัก แล้วเดินนำหน้าไปที่โต๊ะอาหารทันที
ตัดมาที่โต๊ะอาหาร
"เล่ามาเลยนายกร มันยังไง เพื่อนนายยังไงกับเด็กนี่ ไปสปาร์คน้องตอนไหน รุ่นราวคราวเดียวกันกับน้องเอ๋ยเลย เพื่อนนายก็รุกเกินไปจนน่าสงสารน้อง ดูน้องเกร็งนะนั่น" เปรมมนัสคาดคั้นเพื่อนรักอย่างไม่ชอบใจ
"ก็ไอ้ธันมันขอร้อง มันบอกว่ามันอยากพิสูจน์" ปกรณ์ตอบไปตามที่เพื่อนบอก
"ฉิ_หายล่ะ พิสูจน์ยังไงว๊ะ ไอ้นี่มึงรักเพื่อนจนหูหนวกตาบอดไม่รู้ผิดชอบชั่วดีเลยหรือไง เด็กนั่นน่าสงสาร พ่อแม่ตายหมด เรียนดีได้ทุนเรียนแพทย์ พี่ชายก็ยอมออกจากราชการมาเพื่อรับงานดูแลพี่กิจเพราะได้้ค่าจ้างและโบนัสพิเศษอยู่มากโข ช่วงแรก ๆ บางทีแทบไม่ได้หลับได้นอน เพราะพี่กิจมีอาการชักหลังผ่าตัด แต่แกก็เอาอยู่ อายุแค่สามสิบต้น ๆ เอง ต้องรับผิดชอบขนาดนี้ เค้าสู้เพื่อน้องจนหลังชนฝา ไอ้…" (เลว) เปรมมนัสพร่ำด่าเพื่อนและเพื่อนของเพื่อนรักจนหมดเปลือกเหลือเพียงอีกคำเดียวที่ยังพูดไม่จบเพราะถูกอีกคนเบรคเอาไว้ก่อน
"เดี๋ยว!!!!..…ไอ้ห่า ด่ากูกับเพื่อนกุเป็นชุดเลย ฟังกุให้จบก่อน คือ..ไอ้ธันมันอยากพิสูจน์ว่านี่คือความรู้สึกที่แท้จริงหรือแค่อยากเอาชนะ ไม่ได้คิดจะล่อลวงเด็กมันเลย อีกอย่างเด็กมันก็ระวังตัวแจ ชวนขึ้นรถก็ไม่ขึ้นยอมเดินจากหอพักถึงตึกเรียน ไอ้ธันมันก็สงสาร สงสารไปสงสารมาก็เกิดสนใจ" ปกรณ์อธิบายให้เพื่อนรักฟังจากข้อมูลที่ได้มาจากเพื่อนของเขาอีกคนอีกทีหนึ่ง
"ยังไงว๊ะ" เปรมมนัสซักต่อ
"เห็นมันว่ามันเคยพบเด็กคนนี้โดยบังเอิญตอนมันเจอเคสอุบัติเหตุบนถนนแล้วเข้าช่วย ปรากฎว่าผู้ป่วยอยู่ในข่ายสงสัยกลุ่มอาการคล้ายสโตรกฟาสแทร็ก* แล้วน้องเค้ามาช่วยระดมพี่วินมอ'ไซค์ช่วยกันบล็อกรถให้จนรถฉุกเฉินมา มันก็เลยประทับใจมั้ง เห็นว่าพีคตอนกลับ น้องขับมอ'ไซค์มาแต่เดินกลับเฉย เห็นมันว่าพ่อน้องก็เกิดเหตุแบบนี้เหมือนกันแต่ตายไม่โชคดีเหมือนเคสที่ไอ้หมอมันช่วยไว้” ปกรณ์เล่าตามที่ได้รับรู้มาจากเพื่อนอีกที
"แต่ที่เห็นฉั๊นว่ามันเกินพิสูจน์แล้วนะนั่น มันรุกหนักเลยเหมือนจะสิงน้องอยู่แล้ว ถ้าน้องเค้าไม่เล่นด้วยจะเสียนะไอ้หมอ เพื่อนนายเป็นถึงอาจารย์หมอศัลยแพทย์หลอดเลือดเลยนะเว้ย" เปรมมนัสเอ่ยจากตรรกะและเหตุผล
"แต่ฉั๊นว่ามันหลงเด็กคนนั้นว่ะ หลงทั้งที่เด็กคนนั้นไม่ได้หว่านเสน่ห์ เหมือนกับคนที่ผูกเชือกที่ปลายนิ้วก้อยในตำนานน่ะ" ปกรณ์ยิ้มเจ้าเล่ห์
"………." เปรมมนัสไม่พูดอะไรได้แต่ยกคิ้วสูง
ตัดมาที่ห้องครัว
"ไหนดูซิ๊ ให้หั่นขนมปังเป็นไงบ้าง เสร็จแล้วก็ไปล้างผักสลัดไป เดี๋ยวผมหั่นเบคอนกับฮอทดอกก่อน ชอบแบบไหนล่ะ เอาแบบบาง ๆ เน๊าะ ใส่ครีมมั๊ย" ธันทรพูดไปมือก็หั่นไส้กรอกไปแล้วชำเรืองมองคนตัวเล็กเป็นพัก ๆ
"เอ่อ คุณหมอชอบแบบไหนก็ทำแบบนั้นเถอะค่ะ หนูล้างผักเสร็จแล้ว วางไว้ตรงนั้นนะคะเสร็จธุระของหนูแล้ว หนูขอไปหาพี่นพก่อนนะคะ" หญิงสาวรีบตัดบทและทำท่าว่าจะก้าวออกไปจากตรงนี้แต่ต้องชะงักเท้าเสียก่อน
"เดี๋ยว….แล้วแซนด์วิชตั้งเยอะแยะนี่ล่ะแล้วใครจะกิน แล้วไหนกาแฟของผมล่ะยังไม่ชงเลย" ธันทรแกล้งทำเสียงดุ
ด้านแม่บ้านวัยกลางคนที่ได้ยินและเห็นทุกช็อตอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปาก
"เอ่อ..คุณหมอคะเดี๋ยวป้าทำต่อก็ได้ค่ะ เชิญคุณหมอไปนั่งเถอะค่ะ ส่วนกาแฟเดี๋ยวป้าชงไปให้ พอดีหนูนางแกเป็นแขกน่ะค่ะ แกไม่ค่อยรู้เรื่องของเครื่องใช้ในครัวหลอกค่ะ" นางเขียนแม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยอย่างอดไม่ได้
_____________________________
คำอธิบาย
*สโตรกฟาสแทร็ก (Stroke Fast Track) โรคหลอดเลือดสมองตีบ
- ผู้เขียน
