หน้านี้เนื้อหารุนแรงและน่ากระทืบเวคิน. ???
ใบห่อเดินออกมาถึงลานจอดรถ เธอมองไปรอบๆเพื่อหารถของมตัวเอง เพราะน้ำตาของเธอเต็มดวงตาและแก้มจึงยากที่จะมองเห็นรถยนต์ของเธอ
" ฮื่อๆๆๆ พี่เวคิน ฮื่อๆๆๆ" ใบห่อร้องไห้ฟูมฟายอย่างเสียใจมากๆ หัวใจของเธอมนเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด แถมหน้าอกของเธอนั้นแน่นขึ้นมาแทบหายใจไม่ออก
" ฮื่อๆๆๆๆๆๆ พี่เวคิน ใบรักพี่มากนะคะ " ใบห่อปล่อยโฮ ปากขอเธอพึมพำตลอดเวลา ก่อนจะเดินไปยังรถของตัวเองที่จอดอยู่
" ฮื่อๆๆๆๆๆทำไมๆมันตัดใจยากแบบนี้ ฮื่อๆๆๆ" ใบห่อทั้ร้องไห้ทั้งพูดพึมพำสะอึกสะอื้นตลอดเวลา เธอเปิดประตูรถและก้าวเข้าไปนั่งในรถ
ปัง! เธอปิดประตูรถเสียงดัง
" ฮื่อๆๆๆๆๆรัก ใบรักพี่เวคิน ใบยอมอยู่แบบเป็นบ้านเล็กก็ได้" ใบห่อปล่อยโฮเสียงลั่นรถ เธอพยายามกลั้นน้ำตากลั้นเสียงสะอึกสะอื้น
" ใบเจ็บ ใบทรมานใจ มากๆเลย ฮื่อๆๆๆ" เธอพร่ำพูดแบบนี้ตลอดเวลา น้ำตาเต็มดวงตาอาบแก้มเปียกไปหมด
