แด๊ดคิน

2848 คำ

ตอนเช้าวันต่อมา " ค่ะมััมแก้ว " รีโรสคุยโทรศัพท์กับมัมแก้วอย่างอ่อนโยน เพราะมัมแก้วเป็นห่วงเธอมากๆ เวคินเอาแต่ปลายตามองและเบะปากให้เธอ ' ถัาลูกชายของมัมรังแกหนูๆต้องบอกมัมนะลูก อย่าเก็บเอาไว้ ' มัมแก้วบอกรีโรสๆยิ้มหวาน พลางปลายตามองเขา เวคินยักไหล่ให้กวนๆ เวคินมองออกไปด้านนอกเขาเห็นด่านตำรวจพอดี ตำรวจคนหนึ่งโบกมือให้เขา เวคินค่อยๆลดความเร็วลงเขาขับรถเข้าไปจอดข้างทาง เวคินกดปุ่มล็อกรถด้านรีโรสเอาไว้ทันที " แด๊ดดี้มีอะไรคะ" รีโรสถามเวคินด้วยความสงสัย มัมแก้วเงียบไม่พูดคุยอะไรท่านเอาแต่ถือสายฟังอย่างเดียว เวคินทำน้านิ่งเฉย เพราะเขามองเห็นฟอลตัลตั้งแต่เลี้ยวรถเข้ามาแล้ว " เปิดประตูรถให้เจ้าหน้าที่หน่อยครับคุณเวคิน" เสียงฟอลตัลบอกเวคินๆจากทางด้านนอก เขาพยายามเปิดประตูรถฝั่งรีโรสแต่เปิดไม่ออก รีโรสมองหน้าของเวคินทันที ก๊อกๆๆ ฟอลตัลเคาะกระจกรถแรงๆ ฟอลตัวรู้สึกหงุดหงิดมากๆ เขาอยากเจออยาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม