เมื่อได้ยินถึงเงินค่าเลี้ยงดู แม่เฒ่ากุ้ยหยุดการกระทำของตนเองทันที ทำให้ชาวบ้านที่มามุงดูเหตุการณ์ต่างก็เบือนหน้าหนีให้กับกิริยาที่น่าอับอายนี้
“หล่อนจะให้ค่าเลี้ยงดูจริงเหรอ”
“ย่าเรียกมาเถอะค่ะ ปัญหามันจะได้จบสิ้นเสียที สุดท้ายแล้วยังไงย่าก็คือแม่ของพ่อฉัน”
“ห้าร้อยหยวน ฉันต้องการห้าร้อยหยวน”
เมื่อแม่เฒ่ากุ้ยเอ่ยจำนวนเงินที่ต้องการ ชาวบ้านแถวนั้นกลับสูดปากด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าแม่เฒ่ากุ้ยคนนี้จะหน้าเงินถึงขนาดเรียกเงินตั้งห้าร้อยหยวน ทั้ง ๆ ที่รู้ฐานะของบ้านรองดี
“ไม่ได้ค่ะ มันมากเกินไป ย่าน่าจะรู้ว่าบ้านรองของเราฐานะเป็นอย่างไร หากย่าคิดอยากได้ค่าเลี้ยงดูขนาดนั้นฉันไม่มีปัญญาหาให้หรอกค่ะ”
แม้ว่าในมิติจะมีเงินเก็บหลายพันหยวน แต่ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องหยิบยื่นให้ขนาดนั้น เงินห้าร้อยหยวนเธอไม่มีทางให้บ้านใหญ่เอาไปถลุงแน่ เธอไม่ได้ใจดีนะ
“นั่นสิแม่เฒ่ากุ้ย เงินตั้งห้าร้อยหยวนมันไม่มา
