บทที่21
พอร์ชมีน้อง
เมื่อลูกหลับเพียงก็ขยับเข้ามาหาเฟย์ จะสานต่อจากเมื่อกลางวันเธอก็ไม่ยอมแต่สุดท้ายก็ทนความรบเร้าของเพียวไม่ได้ เธอปล่อยให้เขาได้เชยชมเรือนร่างจนพอใจ
"เพียวเฟย์ยังไม่ได้ไปฉีดยาคุมมันเลยกำหนดมาสองอาทิตย์แล้วนะ"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ารีบพาไปครับ"
"อื๊มม~ เอาดีๆอย่าตีมึนนะ"
"เอาดีๆอยู่แล้วครับ"
ชุดนอนที่ถูกเลิกขึ้นถูกถอดออก เขาฟอนเฟ้นดูดจุกสีหวานจนเป็นรอยช้ำ สองเต้าถูกบีบเคล้นตวัดเลียจนต้องแอ่นอกสู้
"อื๊มม~ เพียวว เบาหน่อย"
คนท้วงติงหลับตาพริ้มพยายามเก็บเสียงเอาไว้ให้เบาที่สุดแต่เพียวกลับควบคุมตัวเองไม่ได้เขางับตามซอกคอดูดไซร้ฝากรอยรักเอาไว้เต็มที่
"อ๊าา~"
ตั้งแต่มีลูกเหมือนทั้งสองจะทุ่มเทเวลาและทั้งชีวิตเพื่อลูกจนห่างหายกับเรื่องบนเตียงพอได้จุดติดก็ต่างฝ่ายต่างใส่อารมณ์กันไม่รู้จบ ลำยาววาววับเมื่อได้เข้าออกกายสาว เพียวควงเอวเบาๆกระตุ้นอารมณ์และไฟราคะให้ลุกโช
