อาหารกลางวันมื้อนี้เป็นมื้อที่อึดอัดที่สุดของนิสสา คามินเองก็เกร็งไม่น้อยกับการรับประทานอาหารมื้อนี้ นิสสาก้มหน้าก้มตาทานอาหารไม่พูดไม่จาแม้แต่คำเดียว แม้กระทั่งเงยหน้าขึ้นมามองนายตัวเองเธอยังไม่กล้า
“อิ่มแล้วเหรอ”
คามินเอ่ยถามเมื่อเห็นนิสสารวบช้อนและส้อมเข้าหากัน เธอพยักหน้าให้เขาเบาๆ เป็นคำตอบว่าตอนนี้เธอทานอิ่มแล้ว ข้าวที่หายไปเพียงไม่กี่คำ ไข่ดาวที่ยังไม่ถูกกิน ทำเอาคามินถึงกับหัวคิ้วยู่ชนกัน สงสัยมื้อนี้เป็นมื้อที่สุดแสนทรมานของเธอมากสินะ
“กินแค่นี้เนี่ยนะ”
คามินเอ่ยถามนิสสาขณะที่ข้าวหมดปากแล้ว แต่มือทั้งสองยังคงถือช้อนกับส้อมอยู่ เขาที่กำลังตักอาหารเข้าปากอยู่ ถึงกับต้องหยุดชะงักทันที
“งั้นพี่ก็อิ่มเหมือนกัน”
ช้อนและส้อมถูกวางลงบนจานแล้วรวบเข้าหากันทันที เมื่อเห็นดังนั้น นิสสาจึงรีบใช้มือข้างขวาจับมือหนาเพื่อไม่ให้คามินวางช้อนและส้อมอย่างลืมตัว แต่มันกับถูกรวบเข้าหากันเป็นที่เร
