ดอกไม้ช่อโตที่เหมันต์ซื้อมาให้นิสสา ถูกเธอเอามาจัดใส่แจกันวางไว้บนโต๊ะอย่างสวยงาม คามินรู้สึกหมั่นไส้อย่างบอกไม่ถูก เพราะนิสสาจัดไปยิ้มไปราวกับว่าดอกไม้ช่อนี้คือดอกไม้วิเศษอย่างไงอย่างนั้น “มีความสุขจริงๆ เลยนะครับ หึๆ” “ค่ะ ท่านประธาน” นิสสาเอ่ยขึ้นพลางหันไปจับดอกไม้ขึ้นมาดมแล้วเสียบมันกลับเข้าไปที่แจกันดั่งเดิม ก่อนที่จะเดินผ่านหน้าคามินไปยังห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารเย็นให้พวกเขา เหมันต์เห็นนิสสาเดินเข้าไปด้านในห้องครัวจึงเดินตามไปติดๆ “เดี๋ยวผมช่วยทำกับข้าวนะคะคุณนิสสา” “ได้เลยค่ะคุณเหมันต์” รอยยิ้มกว้าง แววตาสดใส ถูกส่งให้เหมันต์ ทุกอย่างอยู่ในสายตาของคามิน ภาพที่ทั้งคู่ดูสวีทหวานราวกับคู่รักมันทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นหมาหัวเน่า แต่ยังดีที่ตอนนี้มีนีน่านั่งเล่นอยู่ข้างกายเขา เลยดูไม่เคอะเขินเท่าไรนัก คามินอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วก้าวเดินเข้าไปที่ห้องครัว ภาพที่เ