คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉัน “เธอน่าจะรู้ดีว่าฉันเป็นคนยังไง หรือถ้าเธออยากลองดี ?”
“...ค่ะ พอดีหนูชอบความท้าทาย” ฉันตอบโดยไม่ได้แยแสอะไรมากนัก
“เมเบล !!”
“หนูยอมรับขนาดนี้แล้ว คุณป๋าน่าจะพอใจนะคะ” ฉันยิ้มออกมาแบบฝืนๆ “แต่จำไว้นะคะว่าหนูไม่ได้เต็มใจ”
คุณป๋ามองฉันด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ส่วนฉันหลังจากพูดจบก็หันหลังเดินหนีคุณป๋าเข้าไปในบ้านทันที
ภายในบ้านหรือนอกบ้านฉันไม่เห็นลูกน้องของคุณป๋าอยู่เลยสักคน ทักที่ทุกวันจะเดินกันให้ควัก แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เรียบขึ้นไปบนห้อง
เมื่อมาถึงในห้องสิ่งแรกที่ทำคืออาบน้ำ เป็นอีกครั้งที่ฉันถูผิวตัวเองจนเป็นรอยแดง ที่ทำก็เพราะโกรธตัวเองที่ทำให้เรื่องบ้านั่นมันเกิดขึ้นอีก
ฉันรู้ดีว่าระหว่างฉันกับคุณป๋าไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด เราจะมีอะไรกันมันก็ไม่ผิดศีลธรรม แต่จิตใต้สำนึกมันยากที่จะยอมรับ ให้เป็นผู้ชายคนอื่นยัง
