เด็กดื้อ | 7 ได้โปรดช่วยหนู ~
783 คำ
Talk หิรัญ
ผมรีบขับรถไปที่บ้านพักต่างอากาศ ด้วยความหงุดหงิด เมื่อมาถึงก็รีบตรงไปยังห้องที่ลูกเลี้ยงตัวแสบของผมอยู่ด้านใน
“เป็นยังไงบ้าง” ผมถามไอ้กล้าที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง
“ยายังไม่หมดฤทธิ์เลยครับนาย ผมว่านายอย่าเพิ่งเข้าไปดีกว่า”
“ทำไมกูถึงเข้าไปไม่ได้ ?” ผมถามไอ้กล้า เมื่อถูกมันห้าม
“ตอนนี้คุณหนูไม่ได้สติ ถ้าเกิดทำอะไรขึ้นมามันจะ...”
“หลีกไป” ผมไม่ได้รอให้มันพูดจบ ไอ้กล้าหลีกทางให้ผมอย่างจำใจ “ยืนเฝ้าหน้าห้องเอาไว้”
ผมสั่งก่อนจะเปิดประตูเข้าไปด้านในห้อง ภาพที่ผมเห็นมันทำให้ผมต้องหยุดชะงักและตะลึง
“คะ คุณป๋า ออกไป อ๊า~” เสียงเล็กๆ ไล่ผมให้ออกไปจากห้อง ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้
ใช่!! เธอกำลังเปลือยกายอยู่ ไม่ใช่แค่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง แต่ยังช่วยตัวเองอีกด้วย
“อ่า!! คิดบ้าอะไรอยู่วะ” ผมสะบัดความคิดบ้าๆ ของตัวเองออกไปให้หมด เพราะเมื่อครู่ผมเอาแต่ตกตะลึงกับเรือนร่างเปลือยเปล่าของลูกเลี้ยงตัวแสบของผม ไม่คิดมาก่อนว่าเวลาที่เธอไม่สวมใส่อะไรร่างกายของเธอมันจะสวยสะดุดตาแถมยังน่าสัมผัสขนาดนั้น
ผมพยายามข่มใจและบอกกับตัวเองว่าตรงหน้าคือลูกเลี้ยงของผม เธอคือเด็กที่ผมเลี้ยงมาเองกับมือ ถึงผมจะไม่ได้ดูแลเธอในฐานะพ่อคนหนึ่ง แต่ผมก็ไม่ควรมีความคิดบ้าๆ
“บอกไปออกไปไงคะ อื้อ อ๊า~” ถึงแม้จะมีผ้าห่มปิดบังเรือนร่างเอาไว้อยู่ แต่ผมก็รู้ว่าเธอกำลังช่วยตัวเอง
ถือว่าเธอยังมีสติ ถึงแม้จะมีอารมณ์มากขนาดนี้แต่ก็ยังไล่ให้ผมออกไป
“ฉันเคยบอกเธอว่าห้ามรับของที่ศัตรูให้ เธอไม่คิดจะฟัง ?”
“หนะ หนูอ๊า อย่าเพิ่งพูดได้มั้ยคะ ออกไปก่อน อ๊ะ หนูขอร้อง” เธอมองผมด้วยสายตาที่เร่าร้อน และแฝงไปด้วยความกลัว
แต่จู่ๆ ลูกเลี้ยงตัวดี เธอก็พุ่งปรี่มาหาผมด้วยความเร็ว จนร่างของผมเซไปข้างหลังนิดๆ มือเล็กลูบไล้ไปทั่วแผงอกของผมก่อนจะเลื่อนต่ำลงกุมเป้ากางเกงของผม
“เมเบล ตั้งสติ!!” ทั้งที่เธอเพิ่งจะไล่ผมให้ออกไปแท้ๆ แต่ตอนนี้เหมือนเธอคุมสติตัวเองไม่ได้แล้ว
ผมพยายามเงยหน้าขึ้นไม่ก้มมองเรือนร่างที่เปลือยเปล่า และข่มอารมณ์ของตัวเองเอาไว้
“มะ ไม่!!! ไม่ได้ ช่วยหนูได้โปรด หนูต้องการ” เธอยื่นหน้าขึ้นมาตวัดลิ้นเลียที่ซอกคอของผม นั่นจึงทำให้ผมรีบผลักเธอออกไปก่อนที่ทุกอย่างมันจะเลยเถิด
“ฉันไม่ชอบมีอะไรกับใคร และเธอคือลูกเลี้ยงของฉัน !!”
“ตะ แต่หนูเห็น อ๊า” เธอพุ่งมากอดผมอีกครั้ง
“เห็นอะไร” ผมถามและยังพยายามผลักเธอออก
“คุณป๋ามีผู้หญิงมาหา อ๊ะ ไม่ซ้ำหน้า”
“แต่ฉันไม่ได้เอาผู้หญิงพวกนั้น” ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ และผลักเธอออกไปอีกครั้ง “ฉันจะออกไปรอด้านนอก สงบสติอารมณ์ได้เมื่อไหร่เธอกับฉันมีเรื่องต้องคุยกัน !!”
“อื้อ ได้โปรดหนูทรมาน”
“เป็นเพราะเธอโง่เอง!!”
เมเบลยื่นตัวสั่นเทา เธอลูบไล้ไปทั่วตัวของตัวเอง ก่อนจะสอดใส่นิ้วเข้าไปช่วยตัวเองเมื่อร้องขอผมไม่สำเร็จ
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าผมจะได้เห็นภาพลูกเลี้ยงของตัวเองมาเปลือยกายต่อหน้า เธอมันเป็นผู้หญิงเย็นชา ไร้ความรู้สึก ไม่คิดว่าจะเร่าร้อนได้ขนาดนี้
“ลูกเลี้ยง ลูกเลี้ยง จำเอาไว้ไอ้หิรัญ !!” ผมข่มสติของตัวเองอีกครั้ง
“พะ พี่กล้าอยู่ด้านนอกหรือเปล่าคะ”
“เธอคิดจะทำอะไร ?”
“หนูต้องการพี่กล้า อ๊า” เธอรีบตรงไปที่ประตู บ้าฉิบ!! ผมรีบเดินไปคว้าตัวเธอเหวี่ยงลงไปบนเตียงอย่างหัวเสียเมื่อเห็นว่าเธอคิดจะให้ไอ้กล้าทำบ้าอะไร
เธอไม่มีสติเพราะโดนยาผมรู้ดี แต่จะเอากับใครก็ได้หรือไงกัน
“อยากโดนเอามากใช่มั้ย ?”
“มะ ไม่ อ๊า~” เธอส่ายหน้าปฏิเสธ ก่อนที่ผมจะคร่อมไปบนร่างของเธอ “ได้โปรด หนูไม่ไหวแล้วค่ะ เรียกพี่กล้ามาให้หนูที” เธอขอร้องอ้อนวอนอย่างน่าเห็นใจ
แต่น่าเสียดาย!! ผมคงไม่เรียกมันมาให้แน่ๆ เพราะผมจะจัดการกับเธอเอง
- ผู้เขียน
