“ทำไมเป็นมึงที่เป็นฝ่ายหนีมาวะ แม่สาวน้อยทำไมถึงได้โวยวายแบบนั้น” ไอ้เตยกยิ้มพลางมองออกไปด้านนอก ซีกำลังมองมาที่ผมและโวยวายอย่างหนัก แม้ไม่ได้ยินว่าเธอพูดว่าอะไร แต่ก็เดาได้จากปากที่เธอกำลังพูดไม่หยุด ไม่นานไอ้เพชรก็เดินมาพูดกับเธอเธอถึงได้ยอมไป
“สิบล้าน” ผมพูดด้วยความหงุดหงิด
“เฮ้ย เรียกจากมึงขนาดนี้เลยเหรอวะ”
“ซีจะให้มันต่างหาก” ไอ้เพชรพูดขณะที่เปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง
“ว่าไงนะ”
“น้องเขาฝากบอกว่าให้มึงไปคุยให้รู้เรื่อง ถ้าอยากได้มากกว่านั้นก็เรียกได้เลยน้องเขายินดีจ่าย” ไอ้เพชรยิ้ม
ส่วนเพื่อนผมที่เหลือก็ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“หมายความว่าไงวะเนี่ย”
“สิบล้านให้กูทำเหมือนไม่รู้ว่าตัวกูมีลูกกับเธอ”
“ก็ดีนี่หว่า ทำไมมึงไม่ตกลง ถือว่าตัดปัญหาด้วย ปล่อยให้มันเป็นความลับแบบนั้นตลอดไป มึงก็ใช้ชีวิตของมึงต่อไป”
“...”
“ตอนนี้ไม่ใช่ซีที่มีปัญหา” ไอ้เต้ยพูด
“ถูกต้อง คนที่มีปัญหาคือคนของเรา” ไอ้
