บ้านบริฉัตร “ตาจ๋ายกำลังแต่งงานแล้วเมื่อไหร่เจจะแต่งบ้างลูก” “เจเพิ่งกลับมาบ้าน แม่ก็พูดเรื่องนี้อีกแล้วเหรอครับ” “เป็นพี่คนโตความจริงต้องแต่งก่อนน้องชายน้องสาว อายุอานามก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้วมัวรออะไรอยู่” “ยังไม่มีคนที่เจอยากอยู่ด้วย” “อยู่แบบไหน” “...” “ถ้าจะหาคู่ชีวิตก็ควรมองหาสักที แต่ถ้าตราบใดที่เจยังเลี้ยงเด็กไว้ชีวิตนี้เจไม่มีวันจะมีคู่ชีวิต เมื่อไหร่จะเลิกรักสนุกแบบนี้สักที เป็นถึงประธานบริษัททำไมไม่ทำให้ชีวิตส่วนตัวมั่นคง” “แต่งหรือไม่แต่งไม่เกี่ยวกับประสิทธิภาพในการทำงานนะครับ เจบริหารงานได้ไม่เคยขาดทุน กำไรเพิ่มพูนด้วยซ้ำ เจไม่เข้าใจว่าทำไมเจต้องแต่งงาน” “ตาเจ” “พอครับ เจไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว” “แม่พูดเพราะเป็นห่วงนะเจ จริงอยู่ที่เจบริหารงานดีมาตลอด แต่เจรู้ไหมในสายตาผู้ถือหุ้นคนที่มีครอบครัวแล้วเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาไว้วางใจร้อยเปอร์เซ็นต์” “ตราบใดที่บริษัทยังได้ผล