หลินจื่อเว่ยเดินช้า ๆ ท่วงท่าสง่างามทว่าปนเกียจคร้านเล็กน้อย นางแสร้งหาวแล้วเดินไปนั่งที่ตำแหน่งประธานอย่างถือดี ตำแหน่งนี้อยู่สูงกว่าผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นมารดา แสดงออกชัดเจนว่าหลินจื่อเว่ยไม่ให้ความสำคัญกับมารดาเลี้ยงผู้นี้
"ได้รับจดหมายของข้าแล้วหรือ จึงได้มีท่าทางเสแสร้งเช่นนี้อีกแล้ว พระชายาเลี่ยงลี่เล่นบทแม่เลี้ยงผู้อ่อนแอไม่เหนื่อยบ้างหรือไร"
แน่นอนว่าบทบาทของพระชายาเลี่ยงลี่หลินจื่อเว่ยเคยเล่นมาแล้วมาตอนชาติภพที่เกิดเป็นฮองเฮา นางรู้สึกว่าตอนนั้นตนเองมีฝีมือยิ่ง การแสดงของนางแนบเนียนนักไม่อ่อนหัดเหมือนพระชายาเลี่ยงลี่ผู้นี้
"แม่รองย่อมได้รับแล้ว จื่อเว่ยเจ้าอาจจะเข้าใจผิด มิใช่แม่รองที่ส่งของมาให้เจ้า แม่รองถูกใส่ร้าย"
"อืม ท่านยังคงเสแสร้งไม่ยอมรับสินะ เช่นนั้นก็หาทางรักษากันเองเถิดข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น"
หลินจื่อเว่ยจ้องมองแม่เลี้ยงด้วยสายตารู้เท่าทัน ใบหน้างามยิ้มหยัน
พระชายาเ
