โม่หรานทำตามคำขอของหลินจื่อเว่ย เขาส่งทองใบไม้หีบใหญ่มาให้นางและยังแจ้งแก่นางว่าต่อไปหากนางต้องการใช้ทองสามารถบอกคนของเขาได้ทุกเมื่อแต่สิ่งที่นางมอบให้เขานั้นก็ต้องสมน้ำสมเนื้อเช่นกัน เขายังมอบคนของเขาให้มารับใช้นาง เป็นทหารองครักษ์ที่ซื่อสัตย์ของเขา ยามนี้หลินจื่อเว่ยจึงมีทั้งเงินทั้งกำลังคนที่คุ้มครอง และนางสามารถใช้งานได้ตามใจชอบ
หลินจื่อเว่ยย่อมยอมรับคำของเขา นางเป็นคนเลือกเส้นทางนี้เองแม้จะต้องทำตัวเป็นสตรีบำเรอกามของท่านอ๋องผู้นี้ ในฐานะภรรยาหลินจื่อเว่ยย่อมไม่ขัดข้อง อีกทั้งนางมั่นใจว่าสิ่งที่นางเคยได้เห็นมาย่อมเป็นไปตามนั้น หลังจากที่โม่หรานได้พิสูจน์คำพูดของนางแล้วเขาย่อมวางใจที่จะให้นางช่วยเหลือ
จินเจาตกตะลึงเมื่อเห็นทองหีบนี้ใหญ่กว่าที่เคยได้รับเป็นสองเท่าตัว
"ท่านหญิงไม่คิดว่าท่านอ๋องจะร่ำรวยปานนี้ ท่านหญิงเห็นหรือไม่ว่าท่านต้องเป็นคนที่อยู่ในใจท่านอ๋องจริง ๆ เจ้าค่ะ"
หลินจ
