SCENE – JOSEPH 3: งาน (แต่ง) ปะทะฝีปาก
1465 คำ
2 วันต่อมา
และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่เป็นความฝันของผู้หญิงหลายคน วันที่ผู้หญิงหลายคนอยากมีงานแต่งงานหรูหรา แขกร่วมงานสาบานมากมายงานที่ไม่ว่าใครก็อยากให้มันเกิดขึ้น แต่มันเป็นวันที่ฉัน...อยากตาย!!
แต่!! ฉันยังตายไม่ได้!! ไม่ได้เด็ดขาดโว้ยยยย คนห่าอะไรย้อนแย้ง ฮืออออ
“เจ้าสาวค่ะช่วยทำหน้าตาดีหน่อยค่ะวันมงคลนะคะไม่ใช่วันงานสวดพระอภิธรรม” แม้ว่ามันจะไม่ใช่งานศพแต่สำหรับฉันมันไม่ต่าง!! แงง T^T
“เจ้ไม่เข้าใจหรอกค่ะ!” ฉันบอกกับช่างหน้าที่มาแต่งหน้าให้กับฉันในงานวันนี้
วันนี้เป็นงานแต่งงานของฉันและไอ้แก่โจเซฟที่พ่อแม่เขาบังคับขืนใจฉันนน มาแต่งงานกับลูกแม้จะแลกกับเงินหลายล้าน...ไม่สิ หลายร้อยล้านต่างหาก เอาว่ะ!! อย่างน้อยฉันก็เป็นคนมีทุกข์แต่ร่ำรวยโว้ยยยยยย
“ค่ะ เจ้ไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจว่าทำไม่อยากแต่งกับคุณเซฟเทพบุตรนะน่ะนังหนู”
“ทะเทพบุตร?” นั่นน่ะมันพ่อปลาไหลไอ้แก่หัวงูชัด ๆ
“ช่ายยยย ใคร ๆ ก็ใฝ่ฝันอยากแต่งงานกับเขาทั้งนั้นแหละจ้า”
“งั้นเจ้มาแต่งแทนหนูไหม?”
ติ๊ด! ติ๊ด!
“เออ ๆ ล้อเล่นเว้ย! ล้อเล่น!” ที่ฉันพูดขึ้นแบบนี้เพราะไอ้นาฬิกาเฮงซวยมันเกือบทำงานซะแล้ว สองวันที่รอดไปได้ไม่ใช่ว่าฉันไม่พยายามปลดล็อกมันแต่แค่เสียบยูเอสบีปุบ!มันก็ร้องปับ!! มันเกือบระเบิดใส่ช้านนน ตั้งหลายรอบอะ T^T
“ท่าทางหนูจะบ้านะคะเนี่ย?” เจ้แต่งหน้าพูดขึ้นเมื่อฉันโวยวายคนเดียว
“ค่ะ หนูบ้าและเมื่อแต่งงานเสร็จหนูจะบ้ากว่านี้อี๊ก!”
ก๊อก ๆ
“เจ้าสาวเตรียมตัวค่ะ...” เสียงเคาะประตูก่อนจะมีเสียงจากด้านนอกดังนั่นเป็นเสียงแห่งนรกชัด ๆ
งานแต่งงานวันนี้เป็นงานเดียว...จัดงานเลี้ยงเซ็นทะเบียนสมรถ (ไม่ได้อยากเซ็น) ก็กินเลี้ยงและเข้าห้องหอเลย โคตรรีบบ้านนี้กลัวไม่มีหลานสืบสกุลอะไรขนาดนั้นเผลอ ๆ ตาแก่โจเซฟมันไปไข่ทิ้งไว้ไหนบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้มันยิ่งมัว ๆ อยู่ไม่ใช่แต่งปุบมีคนอุ้มลูกมาหานะ แบบนั้นฉันไม่ไหวววววว
ตึก...ตึก...ตึก...
กึก! ฉันเดินมาก่อนจะมาหยุดที่หน้าประตูเข้างานแต่งงานของฉัน...
“พร้อมนะคะ”
“ไม่พร้อม” ฉันตอบทันทีเมื่อสตาฟของงานถามฉัน
“ไปกันเลยค่ะ^^” แล้วจะถามเพื่อออออออ
แกร๊ด!!!
“เจ้าสาวววววว มาแล้ววววว จ้า!!!!!” เสียงประตูเปิดพร้อมเสียงส่งสัญญาณของทีมงานแต่ง ฉันเดินไปตามทางพรมแดงที่ปูนอยู่ตอนนี้ฉันมีผ้าคุมหน้าบาง ๆ ซึ่งคนเปิดจะเป็นโจเซฟเจ้าบ่าวของฉัน... แหวะ! ของฉันอะไรจะอ้วก!!
กึก! ฉันมาหยุดตรงหน้าของเขาแล้วให้ตายสิฉันจะตื่นเต้นทำไมเนี่ย?!
“อย่าคิดนะว่าที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้เพราะอยากแต่งกับเธอ” เสียงของเขาพูด เหอะ ๆ
“คิดว่าอยากแต่งหรือไง?” ฉันตอบกลับเขาเบา ๆ
“เมื่อเจ้าสาวมาแล้วเชิญเจ้าบ่าวเปิดหน้าได้เลยครับบบบ” เสียงพิธีกรประกาศ
“ฉันทำใจไม่ได้ว่ะ...” เขาพูดขึ้นเมื่อเอามือมาจับที่ผ้าปิดหน้าของฉันแล้ว
“ทำใจเรื่องอะไรของนาย?” ฉันถามอย่างสงสัย
“กลัวเธอขี้เหร่ฉันทำใจไม่ได้” ดู๊!! นั่นปากใช่ไหม?!
“ไอ้แก่เอ๊ย!!!”
“เธอว่ายังไงนะ?!” พรึ่บ!! เขาถามเสียงดังก่อนจะเปิดผ้าคุมออกและนั่นทำให้หน้าของเราใกล้กันมาก...
“เอ่อ...เจ้าบ่าว เจ้าสาวมีอะไรกันหรือเปล่าครับ?” เสียงของพิธีกรพูดเมื่อเราจ้องกันไม่ว่างตา ฉันเคยเห็นมาแล้วตามรูป หรือข่าวฉาว แต่ไม่คิดว่าจะหล่อขนาดนี้น่ะสิ
“หึ มองตาไม่พริบฉันหล่ออะดิ?” เขาเลิกคิ้วถามฉันอย่างมั่นใจ
“ก็งั้น ๆ แหละหล่อกว่านายก็เคยเจอมาแล้ว!”
“ฉันว่าบนโลกนี้ไม่มีใครหล่อกว่าฉันแล้วนะ” มั่นหน้ามากกกกกก
“มี! ทุกคนที่ไม่ใช่นาย...หล่อหมดนั่นคนอะไรหน้าอย่างกับ...”
“กับ?”
“ปลาสวาท!” เปล่าหรอกไม่เหมือนเลยสักนิดแค่อยากด่าเฉย ๆ
“เธอ!!”
“เอาล่ะครับเมื่อปะเปิดผ้าแล้วก็เชิญทั้งคู่ตัดเค้กและจดทะเบียนสมรถกัน...” ทั้งฉันและเขาต่างสะบัดหน้าให้กันงานและต่างคนต่างเดินไปที่เค้ก 10 ชั้นแต่กินได้แค่ชั้นเดียวเพราะมันของปลอม -_-
หมับ!
“เธอจับข้างล่างดิ” เขาพูดเมื่อจับมีดตัดเค้กแต่เรื่องอะไรฉันจะยอมฉันอ่านมาเขาบอกว่าถ้าอยู่ข้างล่างต้องเป็นทาสผัว!!
“ไม่ฉันจะจับข้างบนนายนั่นแหละอยู่ข้างล่าง!!”
“เธอ..ชื่ออะไรวะ?” เขาถามฉัน...นี่พ่อแม่เขาไม่บอกอะไรเลยหรือไงวะ?
“ซีน” ฉันตอบนิ่ง ๆ
“อายุล่ะ?”
“19” นิ่งเหมือนเดิม
“ฮะ?!! 19?!” หมับ! เขามัวแต่ตกใจฉันจับมือของเขาให้อยู่ข้างล่างและอยู่ด้านบนก่อนจะตัดลงไป....
ฉึบ!! เรียบร้อย
“ฉันเองก็ทำใจอยากเหมือนกันที่ต้องแต่งกับคนสูงอายุอย่างนาย...”
“นะนี่เธอ..”
“มะแหม! ตบมือกันหน่อยครับทุกคนนนน”
แปะ! แปะ! แปะ!
พิธีกรที่ยืนใกล้เราได้ยินทุกอย่างที่ฉันกับโจเซฟพูดกัน เขาเลยรีบแก้สถานการณ์ทันที
“ต่อไปก็จดทะเบียนสมรสและมอบสินสอดเลยครับ...”
“พ่อ..ผมต้องเซ็นจริง ๆ เหรอ?” เขาถามด็อกเตอร์พ่อของเขา
“เซ็น!” มันบังคับกันชัด ๆ
“หนูซีนดีใจกับงานวันนี้ไหมลูก??” ทำไมต้องบังคับให้พูดดดด
“ค่ะ!” กัดฟันสุดฤทธิ์
“จะแม่เชื่อ^^” เอาอะไรมาเชื่อก่อนนนนน
หลังจากนั้นเราก็เซ็นทะเบียนสมรถก่อนจะมาที่พิธีสุดท้ายนั่นคือการกล่าวขอบคุณและพูดความรู้สึก
“อย่าคิดว่าจดทะเบียนแล้วเธอจะได้สมบัติทั้งหมดไปนะ” เขาพูดขณะรอพิธีกรถามตอนนี้กำลังเอ็นเตอร์เทนแขกอยู่
“แค่ร้อยล้านที่เป็นสินสอดฉันก็พอแล้ว” ฉันยักไหล่ไม่ใส่ใจ
“เหอะ!! งั้นจบงานแต่งงานเราหย่ากัน!!”
“เหอะ ๆ คิดว่าฉันอยากแต่งมากดิ? ฉันก็อยากหย่าเว้ย!”
“ก็หย่าดิ!”
“ก็ถ้ามันหย่าได้ก็หย่าให้แล้ว วุ้ย!!” ฉันสะบัดหน้าหนีเขา
“เอาละครับมาถามความรู้สึกบ่าวสาวกันกว่าวันนี้รู้สึกยังไงบ้าง??” อึดอัดใจ!!
“เจ้าบ่าว เจ้าสาวรู้สึกยังไงกับงานแต่งงานที่สวยงามขนาดนี้ครับ?”
“ดี” / “ดี” เราตอบพร้อมกัน
“อะเอ่อ งานออกมาดีขนาดนี้แน่นอนว่าต้องรู้สึกดีอยู่แล้ว แหะ ๆ เรามาถามเจ้าบ่าว เจ้าสาวกันคนละคำถามก่อนจะสนุกกันดีกว่านะครับ” พิธีกรเหงื่อยตก
“ตอบดี ๆ ละถ้าเธอตอบกวนประสาทเจอดีแน่!” เขากระซิบฉัน
“เหมือนกันแหละถ้านายตอบไม่ดีฉันจะตบให้คว่ำเลย!”
“ฉันอายุมากกว่าเธอนะยัยเด็กนี่!!”
“รู้!! ห่างจากฉันตั้ง 11 ปี เหอะ!” ไม่อยากจพตอกย้ำ
“ยัยเด็ก...”
“ถามเจ้าบ่าวก่อนแล้วกันครับ...ได้ข่าวเป็นจัดการงานทั้งหมดเองท่าทางจะรักเจ้าสาวมากจริงไหมครับ?” จัด? พ่อแม่เขานู้นเว้ยยย
“คะครับ! แหม เมียคนแรกทั้งที่ผมก็ต้องจัดการเองสิครับให้สมกับที่ได้เธอมา!!” หมับ!! เขาคว้าเอวของฉันไปกอดไว้
“แต่ถ้ามีงานแต่งหน้าก็เชิญทุกคนเหมือนเดิมนะครับ^^”
ปึก!
“อึก!!” ฉันกระทืบเท้าของอย่างแรง
“ละล้อเล่นน่ะครับ^^”
“และเจ้าสาวละครับได้ข่าวว่าอายุยังน้อยทำไมมั่นใจปักหลักกับคุณโจเซฟหรอครับ?”
“ฉันหวังว่าเขาจะตายเร็วและฮุบสมบัติทั้งหมดน่ะค่ะเขาค่อนข้างแก่...อ๋ะ!!”
ฉันร้องออกมาเพราะเขาหยิกฉันน่ะสิ!!
“ละล้อเล่นค่ะ แหะ ๆ เขาดูแลฉันดีมากกกกก เลยอยากอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตน่ค่ะ^^”
“มะแหม! ขี้เล่นกันทั้งคู่เลยนะครับ เอาล่ะครับต่อไป...จูบได้ครับ!!!!”
“จะจูบ0_0” ฉันก็ตาโตครับไม่คิดว่ามันจะมีอะไรแบบนี้ ฮืออออ
“ยะอย่านะ..” ฉันบอกกับโจเซฟ
จูบเลย! จูบเลย! จูบเลย!จูบเลย!
เสียงเชียร์ของคนในงาน...
“หึหึหึ” หมับ!! เขายิ้มมุมปากก่อนจะจับหน้าของฉันและ...
ปึก!!!!
กระแทกปากลงมาอย่างแรง!!! เลือดออกฉันรู้สึกได้!!
“>_<” เขาจงใจทำฉันรู้!!!
“ปากดีก็โดนแบบนี้แหละ หึ”
- ผู้เขียน
