เสียงหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกให้รู้ว่าเนื้อทองหลับลึกสนิทใจแล้ว ชายหนุ่มดีดตัวลุกจากที่นอนท่ามกลางความมืดมิด เสียงหมูนิ่มร้องทักทำให้รู้ว่ามันแอบขึ้นมานอนบนเตียงด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เขามองมันด้วยหางตาแต่ไม่ใส่ใจ คงต้องใช้เวลาในการให้มันปรับตัวใหม่เพื่อต้อนรับสมาชิกคนสำคัญที่จะลืมตาดูโลกในไม่ช้า
เขาหยิบเสื่อคลุมผ้าแพรที่วางพาดไว้ปลายเตียงมาคลุมร่างเอาไว้ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ ทิ้งร่างเล็กให้อยู่กับความมืด และแมวของหล่อน
มีบางอย่างที่สำคัญมากรออยู่...บางอย่างที่จะทำให้เขาหายสับสนและตัดสินใจเลือกทางเดินของชีวิตได้เสียที
"นะ...นาย..."
"พี่ปราชคงบอกแล้วว่าให้ตามตัวมาทำไม" อัศเวทย์เดินอาจผ่านหน้าหญิงสาวซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตากันดี หากแต่ได้พเนจรไปจากไร่แห่งนี้ไปนานแล้ว
"ค่ะ..."
"ผมเพิ่งตามต
