แอบเสียดาย

1392 คำ

ห้างสรรพสินค้า ฉันไม่ได้ประชดวาคีนนะคะ ฉันเพียงแค่รู้สึกว่าฉันไม่อยากเป็นที่รองรับอารมณ์ของเขาอีก ฉันเลยตัดสินใจออกมาข้างนอกค่ะ หวังว่ากลับไปเราจะได้คุยกันดีๆ อย่างที่เราไม่ต้องทะเลาะกันนะคะ ขณะที่ฉันนั่งรถแท็กซี่มาเองวาคีนก็โทรมาหาฉันตลอดค่ะฉันก็รับนะคะแต่บอกเพียงแค่ว่าจะออกมาข้างนอก วันนี้ฉันไม่ได้เตรียมตัวมา ก็ออกมาทั้งชุดอยู่บ้านนั่นเลย คือใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำ และกางเกงขาสั้นค่ะ ฉันถักเปียข้างเดียวเอาไว้ แล้วก็เดินออกมาเลย ฉันเดินมาเรื่อยๆ จนจะถึงหน้าโรงหนังก็เจอกับพี่เก้าที่มาใช้ชุดสบายๆ เหมือนกัน พี่เก้าใส่เสื้อยืดสีดำ และกางเกงขาสั้นเสมอเข่า เขาหันมาพอเห็นฉันก็ฉีกยิ้มกว้าง "มาลำบากมั้ย ที่จริงถ้ารออีกหน่อยพี่ไปรับได้อยู่แล้ว" ถ้ารอก็ไม่ได้มาน่ะสิคะ "ไม่ลำบากค่ะ พี่เก้าทานอะไรมายังคะ" ฉันถามออกไป แต่พี่เก้าก็ทำตากรุ้มกริ่มกลั่นแกล้งฉัน มองฉันตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเลยละคะ "วันน

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม