"อือออ!"
ฉันเวียนหัว ไม่อยากตื่น น่าจะเพราะว่าฉันเมาค้างจากการที่ฉันหนีไปดื่มคนเดียวเมื่อวาน แต่เอ่อ... เหมือนฉันจำได้ว่าก่อนที่ฉันจะผล็อยหลับไปมีใครบางคนแบกฉันไว้นี่นา หัวใจดวงน้อยของฉันเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่งเมื่อคิดได้ว่าเมื่อคืนตัวเองทำอะไรลงไปฉันค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้าๆ ด้วยหัวใจที่เต้นรัวเพราะเหมือนกับว่าที่เอวของฉันมีท่อนแขนของใครบางคนพาดเอาไว้อยู่
ตายแล้วยัยเฟิร์น แกเมาแล้วเผลอไปนอนกับใครหรือเปล่าเนี่ย!
ฉันค่อยๆ ก้มหน้าลงมองท่อนแขนที่พาดอยู่ที่เอวของฉันมือของเขาเรียวยาวสวยราวกับผู้หญิง อีกทั้งท่อนแขนนั่นยังดูแข็งแรงแถมยังมีเส้นเลือดขึ้นอยู่เล็กน้อย อ่า มือสวยจังสวยเหมือน...
วาคีน...
ฉันรีบหันหน้ากลับไปมองก็เจอเข้ากับวาคีน ผู้ชายของฉัน คนที่ฉันรัก เขานอนถอดเสื้อแล้วลืมตาจ้องฉันด้วยแววตาที่ฉันเองก็ไม่สามารถคาดอะไรได้ ตายแล้วยัยเฟิร์นแกจะโดนวาคีนเขาทำรุนแรงใส่อีกมั้ย ฉัน
