“ฮ้าว...”
เสียงแปลกประหลาดที่ดังขึ้นส่งผลให้ผู้ที่กำลังยืนตัวสั่นอยู่กลางห้องหันขวับมายังที่มาของเสียง ครั้นเห็นร่างบอบบางกำลังแกว่งเท้าอ้าปากหาวอยู่บนเตียงก็เบิกตากว้างจนแทบถลนออกมาจากเบ้า
แสงเทียนที่วูบไหวภายในห้องคล้ายกำลังเต้นระบำกันอย่างเริงร่า ทว่าเสียงฟาดฟันของอาวุธที่ได้ยินแว่วมาเป็นระยะๆ นั้นเหมือนกับอยู่ท่ามกลางสมรภูมิรบก็มิปาน
ถึงเวลานี้จะย่างเข้ายามจื่อ[1] แล้วก็เถอะ แต่ขั้นที่มีผู้บุกรุกหมายลอบสังหารมาถึงจวนเยี่ยงนี้แล้วนายหญิงยังมีอารมณ์มาง่วงนอนอยู่อีกรึ!
“นายหญิงเจ้าคะ” สาวใช้คนสนิทพยายามปรับสีหน้าให้เข้มดุแต่มันกลับแสดงออกมาว่านางใกล้จะร้องไห้อยู่รอมร่อ “ข้า...ข้าน้อยจะปกป้องนายหญิงเอง”
เสาอวี่มองผู้ที่ฝืนทำเป็นเข้มแข็งก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้ามาหา นางเอื้อมมือไปจับบ่าเล็กบางของสาวใช้ในชุดสีเขียวอ่อน กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฟางฟาง มือเท้าเจ้าสั่นไปหมดแล้ว”
หญิงสาวไ
