จิ้งเหม่ยหลินยังคงใช้ค่ายกลเดิม...
จาเชียนลั่วคิดในใจจนกระทั่งหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูซึ่งมีบ่าวหนุ่มสาวยืนสีหน้าไม่สู้ดีอยู่ทางด้านนอก
“คุณชายจา” ลู่ซูกับชิวจ่างเห็นผู้มาใหม่ก็ย่อกายทำความเคารพโดยพร้อมเพรียงกัน
“อวิ๋นจิ่นลี่อยู่หรือไม่”
คำถามนี้เล่นเอาสองหนุ่มสาวหันมามองหน้ากัน แขกคนที่แล้วเองก็ถามคำถามเช่นนี้กับพวกเขา ดูท่าช่วงนี้ท่านอวิ๋นจิ่นลี่จะเป็นที่ต้องการพบเสียเหลือเกิน
“เรียนคุณชายจา คุณชายอวิ๋นอยู่กับนายหญิงในห้องด้าน...” หญิงสาวกล่าวยังไม่ทันจบก็มีเสียงหวานใสจากด้านในดังแทรกขึ้นมาอย่างประจวบเหมาะ
“ข้าบอกแล้วว่าให้เจ้าเปลี่ยนค่ายกลให้ข้าใหม่ ไม่ว่าแขกใดมาเยือนก็เข้าถึงตัวข้าได้ง่ายดายด้วยกันทั้งสิ้น! ”
“หากข้าเปลี่ยนค่ายกลใหม่ เจ้านั่นแหละที่จะหลงทางเป็นคนแรก”
จาเชียนลั่วยกยิ้มขันเมื่อได้ยินคำโต้เถียงของคนทั้งสอง ครั้นเข้าไปด้านในก็เห็นภาพของสองสหายยืนประจันหน้ากันอยู่หน
