ผู้ฟังถอนหายใจเสียงดัง ป่วยการจะมาโต้เถียงกับเขา ไม่ว่าอย่างไรอำนาจในการตัดสินใจเรื่องนี้ก็ขึ้นอยู่กับนางอยู่ดี “แล้วอวี่เหลียงเล่า”
ซ่างกวนฮุ่ยเฉิงเลิกคิ้วอย่างคาดไม่ถึง “ท่านสนใจในตัวหัวหน้าพ่อบ้านอวี่? ”
“นักโทษที่อยู่ในคุกหลวงไม่ใช่นักโทษชุดเดียวกับที่บุกรุกจวนเจ้าเมือง อวี่เหลียงเป็นคนคุมพวกเขาเข้าคุกหลวงด้วยตนเอง” ดังคนที่สับเปลี่ยนตัวได้ก็มีแต่พ่อบ้านหนุ่มร่างสันทัดผู้นั้น
จอมโจรวิญญูชนนิ่งคิด มันยังเร็วเกินไปที่อีกฝ่ายจะรู้เรื่องนี้ “จากที่ท่านเล่า ข้าคิดว่าอวี่เหลียงไม่น่าไว่ใจนัก ข้าจะลองสืบดู ในระหว่างนี้ก็พยายามอยู่ให้ห่างเขาเอาไว้และอย่าให้เขารู้ตัวว่าเราจับตามองดูอยู่”
หญิงสาวพยักหน้ารับช้าๆ แม้จะยังติดใจกับท่าทางมีพิรุธของเขาอยู่บ้าง “มีอีกเรื่องหนึ่ง จาเชียนลั่วบอกว่าเขาได้นำเรื่องการรักษาของข้ามาปรึกษาเจ้าแต่ยังหาข้อสรุปไม่ได้ เป็นเรื่องจริงหรือ”
คราวนี้ผู้ที่สั่งสอนน
