ยี่สิบเอ็ด
ถลำลึก
“ข้ากับเหม่ยหลิน...เรามิได้มีความสัมพันธ์เชิงชู้สาว”
นี่เป็นประโยคแรกที่ผู้เสนอตัวพานางกลับมาส่งที่จวนท่านเจ้าเมืองกล่าวนับตั้งแต่รถม้าเริ่มเคลื่อนตัวออกจากคุกหลวง
เสาอวี่ในร่างท่านเจ้าเมืองเลิกคิ้ว ไยวิญญูชนจอมปลอมผู้นี้มาแก้ตัวกับนาง ผู้ที่เขาควรแก้ตัวด้วยน่าจะเป็นอวิ๋นจิ่นลี่เสียมากกว่า
ว่าไปแล้วก็น่าขันนัก ก่อนหน้านี้นางเคยพบบุตรชายแม่ทัพกับจิ้งเหม่ยหลินที่หอเวหามาแล้วครั้งหนึ่ง แม้แต่คนโง่งมยังดูออกว่าอวิ๋นจิ่นลี่มีใจให้กับเจ้าหอเวหา หากท่าทีที่หญิงสาวมีให้กับซ่างกวนฮุ่ยเฉิงเมื่อครู่ ดูท่าจิตใจของนางจะเบี่ยงเบนมาทางขุนนางผู้แสร้งพิการนั่งรถเข็นแทนที่จะเป็นบุตรชายท่านแม่ทัพที่พรั่งพร้อมไปด้วยเงินทองและชาติตระกูล
ร่างบางคิดพลางส่งเสียงหัวเราะในลำคอ ช่างเป็นกลุ่มคนที่พิลึกดีจริงๆ
“ทีกับนาง...เจ้าสามารถพบปะพูดคุยได้ในที่แจ้ง แต่กับข้ากลับต้องพบปะกันในที่ลับเหมือนล
