31
บานประตูห้องนอนของคิมหันต์ถูกเปิดออกอย่างเบามือ ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องสายตาคมมองร่างสาวที่นอนหลับอยู่ที่เตียงอย่างฉงน ทุกครั้งที่เขากลับบ้านดึก ปิ่นปักจะนั่งคอยเขาที่ห้องโถงเสมอ แต่วันนี้พอเขาก้าวเข้ามาในบ้าน หาได้เห็นร่างของเธอไม่ คิดในใจคงมารอที่ห้องนอน แต่กลายเป็นว่าเธอหลับสนิทไม่รู้ตัวเลยว่าเขาเดินเข้ามาใกล้ และไม่รู้ตัวเลยว่าเขาเดินทางกลับมาบ้าน
เขาทรุดกายลงนั่งที่ริมเตียง เพ่งมองดวงหน้าหวานที่หลับพริ้มเหมือนเด็ก รอยยิ้มแสนรักผุดขึ้นที่ใบหน้าคม เขาเอื้อมมือมาจับมือนุ่มหมายจะยกขึ้นสูงเพื่อจุมพิต ทว่ามือที่ซีดและเหี่ยวคล้ายกับว่ามือบางคู่นี้แช่อยู่ในน้ำนาน อีกทั้งมือของเธอนั้นค่อนข้างบวมจนเขารู้สึกได้
“ปิ่น ปิ่น ปิ่น ” เขาตัดสินใจเรียกหญิงสาวให้ตื่นจากนิทรา ทว่าร่างเล็กหาได้ตื่นไม่ราวกับว่ากำลังจมดิ่งอยู่ในห้วงนิทราที่ลึกที่สุด สภาพแบบนี้คล้ายกับคนที่กรำงานหนักมาทั้งวัน พอศีรษะ
